3/17/2013

Penny



Op 28 januari zagen we Penny voor het eerst, ik was met mijn hondje Lola aan het wandelen en ze verstopte zichzelf in het struikgewas. Toen we in de gaten hadden dat dit prachtige galga meisje aan het zwerven was besloten wij al het mogelijke te doen om haar te redden maar we wisten niet hoe moeilijk ze het ons zou maken.
Iedere dag brachten Lola en ik haar eten,  ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds. Maar zoals meestal in dit soort gevallen was Penny erg bang van mensen, ze kwam niet in de buurt maar na een paar dagen volgde ze Lola waar ze ook ging. Na een aantal weken lukte het om haar uit de hand te laten eten maar ze was heel snel, ze liet zich niet aanraken, laat staan dat we haar een riem om konden doen. Ze volgde ons tot de ingang van het huis maar ze kwam niet binnen en bleef buiten zitten, wachtend, tot ze terugging naar haar plek in het struikgewas. En zo gingen de dagen voorbij, sneeuw, regen en heel veel kou en zij bibberend en verscholen in het struikgewas. Een aantal buren begonnen haar ook eten te geven, ze speelde met de honden en ze was blij ons te zien maar ondanks vele en verschillende pogingen kregen we haar niet te pakken.


Tot afgelopen 4 maart, ze kwam op het erf bij een buurman die meerdere honden heeft en ze was wel een beetje bang want ze had geen idee wat onze bedoeling was. Uiteindelijk was alles wat ze wist van mensen dat ze haar sloegen, maar toen ze in de gaten had dat we haar alleen zouden aanhalen werd ze wat rustiger. Langzaam aan laten we haar zien dat er ook goede mensen zijn en dat we haar gelukkig kunnen maken, wil jij het haar bewijzen?