Ze is op straat geboren in Cuellar en
vanwege het ruige terrein konden we haar niet vangen, ze heeft al die tijd op
straat geleefd, zich in leven houdend met alles wat ze kon vinden en wat
sommige mensen voor haar achterlieten, en uiteindelijk, met een hoop leed,
oneindige liefde voor dieren en vooral een enorm geduld hebben we haar op
kunnen vangen en nu is ze bij ons. Ze is een halfbloed galga, een perrigalga,
of een lurcher zoals de Engelsen haar zouden noemen omdat ze geen volbloed is,
maar wat maakt het uit. Zoals je je kunt voorstellen door haar geschiedenis is
ze een beetje angstig, dat is ook niets nieuws. En of ze nu halfbloed of
volbloed is, ze moet wel wat manieren geleerd worden en dat is niet gek want
zoals ik al zei, ze heeft al die tijd op straat geleefd, maar ik geloof zeker
dat er ergens een gouden mandje voor Carolina is, zelfs nu ik zelf begin te
twijfelen want het lijkt dat de adopties in aantal heel erg teruggelopen zijn
ineens, en juist nu we een hele hoop honden hebben lijkt het alsof er niet
geadopteerd wordt, misschien is het de politiek, geen idee, maar ik weet zeker
dat voor Carolina er ergens in de wereld plaats is, zoals Adolfo zou zeggen.
Groeten, kussen, knorretjes en likjes
van de dieren, Fermin
