Net als Martin
Luther King, heb ik ook een droom, en wie niet. Mijn droom is dat op een dag
deze hele residentie mooie vloeren zou hebben. En muren die geverfd zijn in
prachtige kleuren waar de honden zich gelukkig bij voelen. Dat in elke kennel
een wuivende palmboom staat die zomers schaduw geeft en in de winter de kou
tegen houdt. Een plek waar getraumatiseerde galgo's zich veilig voelen met
misschien wat speciale muziek op de achtergrond. Dat er een kleine kliniek
vlakbij is voor degene die een behandeling nodig hebben. En dat het grote
terrein naast de kennels prachtig groen gras heeft waar de honden de hele dag
heerlijk kunnen rennen en spelen en dat iedere kennel verwarmd is in de winter
enz. enz.
Dat het een
echt klein paradijsje is voor mensen en honden. Maar ja het eerste wat hiervoor
nodig is is geld. Maar de realiteit is dat de meeste van onze klanten het niet
nodig vinden om ons te betalen voor onze service die we aan hun honden geven.
Zoals bijvoorbeeld de Stichting Luna van Salamanca, die hadden veel honden hier
ondergebracht en moeten ons nog steeds 4.700,-- euro betalen. Daar zitten we al
een jaar op te wachten en hebben nog steeds geen cent ontvangen. Een Duitse organisatie,
ACM, hadden hier ook een hoop honden ondergebracht en van hen krijgen we nog
zo'n 7.000,-- euro en op dit geld zitten we al 2 jaar te wachten. Een
particulier heeft 2 honden bij ons achter gelaten die meer dan 10 jaar oud
zijn. En, zoals hij toen huilend zei, het zou maar voor 4 maanden zijn wat hij
hield zoveel van ze. Hij zou ze iedere week komen bezoeken. We hebben hem nooit
meer gezien en heeft ook nooit betaald.
Een galgero uit
Madrid bracht zijn 3 galgopups hier. Hij is ons 1.700,-- euro verschuldigd maar
die wil hij niet betalen. Maar hij wil wel graag zijn honden terug. Helaas kan
hij dat mooi vergeten. Geen geld dan ook geen honden. In de tussentijd zijn de
honden inmiddels 2 jaar oud en staan nu op onze adoptie pagina. Ze boffen!!
Verschillende
andere galgero's hebben ook hun rekening niet betaald en dus mogen ze hier geen
honden meer brengen maar waardoor we ons ook weer heel erg schuldig voelen ten
opzichte van de honden natuurlijk. Die zijn zonder enige twijfel hier beter af
dan bij hun eigenaar. Het is een kwestie
van opvoeding denk ik... En wij? Wij blijven dromen ... van palmbomen in de
zon, mooie vloeren en muren met vrolijke kleuren, alles geverfd, verwarmd, een
kliniek, groen gras.....!!
