1/18/2015

Mijn leven van dag tot dag, als ik vakantie heb.

Ik zal niet hele persoonlijke dingen met jullie delen, met name omdat ik die niet heb. Maar goed, ik start dus mijn dag thuis met het bereiden van het ontbijt en terwijl ik hiermee bezig ben, kan ik de wilde vogels door mijn raam zien. Ze komen nu steeds meer naar de beschutting, ik kan ze horen evenals enkele kanaries die we buiten houden, die toevallig ook zijn gered. Ik kan de honden zien slapen, maar dit is een ander verhaal, ik had het over de wilde vogels. Het lijkt erop of er ieder jaar weer minder wilde vogels zijn, alhoewel ze dan allemaal hier zouden moeten zijn, want wij hebben er duizenden. Dan stook ik het vuur nog een keer op, want het is winter en ik begin mijn emails te beantwoorden en de facebook berichten. Wanneer dit allemaal gedaan is, dan ga ik naar buiten, naar het kantoor. Onderweg zie ik de katten, de fretten en hun nieuwe behuizing, ze zijn behoorlijk dik en erg gelukkig, de puppy's, veel te veel zoals gewoonlijk, de konijnen, fazanten, eenden, duiven en wasbeertjes. Het is behoorlijk koud, maar het geeft je zo'n goed gevoel om ze allemaal zo gelukkig en levendig gade te slaan. Ze verblijven misschien niet in de allerbeste faciliteiten, maar ze zijn wel gelukkig. Ik steek over door het territorium van Ana en dit is duidelijk het gebied van de “oudjes”. Nu dat ik eraan denk: Gabriela is echt heel oud, dus........Ik zie Austin en Amelia, ik loop naar het kantoor en kom langs de ziekenboeg en aanschouw het werk van de dierenartsen. Dan arriveer ik bij het kantoor en beginnen we met onze werkdag: we beantwoorden vragen, nemen beslissingen, we moeten soms “nee” verkopen aan mensen, vanwege dit laatste denken sommige mensen dat ik heel onsympathiek ben. Maar goed, mijn levensvisie is, dat ik vooral goed moet zijn voor de dieren en niet per se aangenaam hoef te zijn naar sommige mensen, maar dit is eveneens een ander verhaal. Daarna is de lunch, ik ga terug en loop door de weides van de honden en kijk alles nog eens na, tenminste, niet letterlijk alles, dat is onmogelijk.
En na de lunch, begint er weer een nieuwe dag. Kusjes, likjes en knuffels van ons allemaal: Galgo's ter adoptie, alle andere honden en katten zijn ook beschikbaar voor adoptie en natuurlijk al onze dieren van het reservaat, aaahhh, en vergeet niet te doneren, liefst vandaag nog, want zonder jullie hulp is er werkelijk niets mogelijk....
Fermin.