1/03/2015

Ook bajesklanten welkom bij Scooby...



Hij had geen enkel misdrijf begaan, maar toch belandde hij in de gevangenis...
Hij was geboren als galgo en dat bezegelde zijn lot.
In de steek gelaten zwierf hij 3 jaar rond zonder vaste woon- of verblijfplaats zoals zovele 
anderen van zijn soortgenoten.
Toch had hij een plek ontdekt waar enkele barmhartige Samaritanen ervoor zorgden dat hij
niet van honger en dorst omkwam en dat was in de gevangenis van Villanubla, vlak bij het
vliegveld van Valladolid. Daar stond op een dag een hek open en, opportunistisch als hij was, ging
hij daar naar binnen op zoek naar iets te eten en kreeg dat van de geweldige mensen van de beveiliging die
hem naar binnen zagen komen.
Drie jaar lang kwam hij daar terug om te eten en 3 jaar lang wist hij snel te ontsnappen als ze het electrische
hek wilden sluiten want hij was niet gek en dat geluid, dacht hij, voorspelde niet veel goeds, dacht hij.
Tot oudejaarsdag 2014. Toevallig stond er iemand buiten toen hij weer naar binnen kwam en die kon hem
nog net grijpen toen het hek zich sloot en hij er weer snel vandoor wilde gaan. Aangehouden dus, om in de sfeer te blijven!
Men belde Fermin van Scooby en die belde de residencia in Valladolid en zodoende keerden we ´s avonds
terug met Vaquero zoals zijn weldoeners daar hem hadden genoemd. Behalve een wond aan zijn voet, verkeert hij verder in prima conditie.
Dankzij de mensen van de beveiliging voor hun zorg en het niet opgeven zit hij nu veilig in de residencia en hoeft nooit geen voedsel meer te zoeken, het wordt elke dag gewoon bij hem gebracht en dat vind hij natuurlijk wel zo makkelijk.
En wie denkt dat Vaquero nu wel bang of schichtig zal zijn na 3 jaar lang rondgezworven te hebben zonder het
gezelschap van mensen, die heeft het mis want hij is super lief en aanhankelijk en vind het heerlijk om lekker
geaaid te worden en komt nu heel spontaan naar iedereen toegelopen. Hij heeft zich razendsnel aangepast.

Galgo´s.....ze blijven je verbazen.

Cobie