Ze zullen altijd halfbloedjes genoemd worden, mestiezen, met de unieke schoonheden van het kruizen van rassen en types, en dit is tegelijkertijd hun zonde; ze zijn niet zuiver, ze zijn niet volbloed, ze zijn geen galgo’s maar ze hebben wel een hart en ze verdienen een thuis waar er van ze gehouden wordt en waar ze iets hebben wat ze tot nu nog niet gekregen hebben: liefde. Ik overdrijf een beetje, we hebben deze opgehaald uit een dorp in Segovia, en ik vind het eigenlijk nogal curieus dat de afdeling Segovia, die volgens een verordening uit 1970 en dat is al even geleden dus, zelf de verplichting heeft om dieren op te halen, ons nummer afgeeft als het nummer dat je moet bellen om dieren te laten ophalen. Afijn, afgezien van dit kleine protest, Carolina en ik gingen erheen om ze op te halen bij het huis van een oudere man, die ze op zijn beurt weer had opgevangen en op zijn manier voor hen gezorgd had, wat waarschijnlijk niet onze manier was zoals er voor hen gezorgd zou moeten zijn maar we praten hier over een man van meer dan 70 jaar, en ze gaan die arme man nu opereren en daarna zal hij naar een bejaardentehuis moeten, en ik zei toch dat ik een beetje overdreef want op zijn manier heeft deze man ze echt wel liefde gegeven; het vrouwtje was zwanger en die hebben we inmiddels gesteriliseerd. We moeten eerlijk zeggen dat toen we in het dorp kwamen en duidelijk maakten waar we voor kwamen, men heel aangenaam verrast was, waarschijnlijk heeft men nooit begrepen waarom iemand een gedeelte van zijn eigen pensioentje uitgaf om voor straathonden te zorgen, en toen die persoon door had dat hij dat niet meer kon, hij contact met ons heeft opgenomen om die zorg over te nemen.
Wat een verschil met de mevrouw die me belde omdat ze een hond, een pitbull, wilde afstaan alleen maar omdat haar schoondochter en de bazin van de hond, zwanger was geworden en bang was dat ze over de hond zou struikelen, en toen ik weigerde, werd ze ook nog eens boos en begon ze af te geven op Scooby en zei ze dat ze wel verhalen over ons in de wereld zou helpen, alsof het mij wat uitmaakt; uiteindelijk is zij degene die een hond in de steek wil laten en daar wil ze mij de schuld van geven? We zullen het beleven maar ik moest het even aan jullie kwijt want ik ben er zo boos over geworden!
Dit is dus het verhaal van Jalisco, een zwarte hond, klein en een beetje teruggetrokken, Tony; een middenmaatje en een beetje verlegen, en Polly, een vrouwtje zonder problemen, vriendelijk tegen alle mensen en honden, het verhaal van een paar mixhonden zoals er zoveel zijn maar die echt ook een plekje in jullie hart verdienen, en vooruit, waarom niet op jullie sofa?
Een omhelzing voor jullie allemaal!
Fermin
