Mogen we u Bella voorstellen. Als we
dit kleintje in een woord moeten beschrijven dan is het 'vechter'.
Toen ze bij ons in het asiel kwam had
ze een probleem met haar ogen wat redelijk eenvoudig met een simpele operatie
op te lossen was. Daarna moest ze gesteriliseerd worden en ook dit verliep
prima. Dan zou ze naar opvanggezin gaan. Maar toen we haar gingen halen vonden
we haar in een grote plas met bloed. Met grote spoed hebben we haar weer naar
de dierenarts gebracht. Het arme hondje had een gescheurde milt. Haar leven
hing aan een draadje. Nerveus en angstig wachtte we de levensreddende operatie
af. En dat duurde en dat duurde. De dieren artsen hebben alles uit de kast
getrokken om de arme stakker er door te slepen. Verschillende bloedtransfusies
hebben ze moeten geven.
Na de operatie konden we alleen maar
afwachten. Ik ben aan haar zijde gebleven en heb haar pootje vastgehouden en
gevraagd om haar leven te sparen zodat ze een kans zou krijgen op een eigen
huis en om te weten hoe het is om gelukkig. Het was gewoon niet eerlijk dat ze
deze wereld zou moeten verlaten zonder dit te hebben gekend.
Maar zij, vechtertje als ze is,
heeft het gered. We hebben haar allemaal nauwlettend in de gaten gehouden en
haar lekkertjes toegestopt en haar met veel liefde verzorgd. Beetje bij beetje
ging ze vooruit. De operatie was een succes en Bella herstelde volledig. En iedere keer als ze naar je kijkt, met haar
grote ogen, dan gaat haar staartje heen en weer om je te bedanken en om een
knuffeltje te vragen.
Inmiddels is ze volledig hersteld,
en heeft een normaal leven. Ze kan rennen. springen en spelen zonder probleem.
Het enige wat haar ontbreekt is een eigen HUISJE.
Ze is een heel speciaal klein
hondje. Ze kan prima overweg met katten en andere honden en weet hoe ze zich in
huis moet gedragen. Het enige wat ze nodig heeft is haar eigen kleine bedje met
een lekker dekentje, kunnen jullie haar laten zien wat het is om dit te hebben?
