Alweer een dag voorbij en lig ik hier in mijn mand in de hoek en sluit ik mijn ogen in de hoop dat mijn dromen werkelijkheid worden. 3 Jaar geleden kwam ik bij Scooby Zamora, uit een andere opvang, waar ik als puppy gedumpt was. Ik ben een beetje de tel kwijt van het aantal dagen dat ik hier al zit, in de steek gelaten. Ik kan me niet eens herinneren dat ik ooit een thuis heb gehad. De jaren gaan zo maar voorbij en met elke minuut lijkt mijn droom verder weg dan ooit.
Ik heb hier veel vrienden voorbij zien komen, sommige zijn naar de hemel gegaan, en hun leven ging beetje bij beetje voorbij zonder dat ze nog de energie hadden om ervoor te gaan. Ze gingen zonder ooit een thuis gekend te hebben en werden langzaam oud, in de steek gelaten, zoals ik.
Ik ben bang dat de geschiedenis zich zal herhalen, ik ben bang dat ik mijn laatste momenten alleen zal moeten doorbrengen, in eenzaamheid, daar ben ik het meest bang voor.
Ik vraag alleen om een thuis om mijn laatste jaren door te kunnen brengen, zodat ik ze kan laten zien dat ik nog een jong hart heb, vol liefde, maar ik ben bang dat niemand me zal kiezen. Ik ben niet mooi, ik ben niet jong, ik ben niet atletisch, ik ben geen lief klein puppy. Ik ben al een oudere dikkere dame die het liefst een beetje in de zon ligt, dromend van aandacht en zorg een van de meest universele dingen die betekenen dat iemand vertrouwen in me heeft. En dat is wat ik wil, vertrouwen kunnen hebben in iemand.
P.s. ik zal nooit de hoop verliezen een thuis te vinden, zelfs in mijn laatste momenten zal ik nog de illusie blijven houden op liefde. Voor jou, mijn nieuwe baasje, ik zal altijd op je blijven wachten.
Gordita
Klein lief, angstig en dapper meisje, wiens leven niet belangrijk was voor degene die je in de steek heeft gelaten, je ogen en je lijfje zijn klein maar ze verbergen iets heel groots van binnen: EEN HART, EMOTIE EN EEN WIL OM TE LEVEN.
Help ons Gordita te helpen!
PROTECTORA DE ANIMALES “SCOOBY ZAMORA” ( Tlf; 678 198 376)
