Of eigenlijk moet ik zeggen twee pick-ups, een door mij en een door Oscar, twee galgo’s, een vrouwtje en een mannetje. Het mannetje hebben we opgehaald in een dorp in Salamanca, waar hij al twee jaar aan het zwerven was, en de priester van het dorp zette altijd wat eten voor hem neer, dus niemand maakte zich er druk over, maar nu was de priester verhuisd en er was niemand meer die hem eten gaf. Zul jij de volgende zijn die hem voortaan eten geeft?
De andere is een klein galgo-vrouwtje dat ik ophaalde in Villoslada, een heel klein
dorp in Segovia en nogal afgelegen. We werden gebeld om haar op te halen en wij
hadden de instructie gegeven om te zorgen dat ze ergens op een patio kon worden
ingesloten zodat we haar konden vangen en dat gingen ze doen. Ik kwam dus in het dorp aan, kom bij het huis
en ga de patio op en toen zei de man tegen mij dat het wel moeilijk zou zijn om
haar te vangen dus het beste was om haar dan maar wat eten te geven. Dus hij
komt aanzetten met een stuk spek om aan de galga te geven en nee hoor, die moest
er niks van weten. Dus ik buk een beetje en ze komt heel langzaam op me af, ik
steek m’n hand uit zodat ze er aan kan ruiken, ze komt dichterbij en laat zich
heel makkelijk pakken. De mensen eromheen stonden er verbaasd naar te kijken en
zeiden dat ik haar zeker had gehypnotiseerd, wat natuurlijk helemaal niet waar
was, het was een lief dier, maar in dit dorp denken ze nu dat ik speciale
krachten heb en met een enkele blik de galgos aan mijn voeten neervallen.. Ver
bezijden de waarheid, het komt er simpelweg op neer om met liefde met ze te
praten.
Groeten en tot snel
Fermin
