Het is een behoorlijk verschil
tussen de eerste foto en de tweede. Dit is hoe we Amel vonden, gemarteld tot ze
bijna dood was, haar schedel gebroken, haar neus vernietigd en haar ogen zo
beschadigd door de klappen dat ze niet meer gered konden worden. Achtergelaten
voor dood en als een stuk vuilnis. Vanaf het eerste moment dat jullie Amel te
zien kregen en nu is een enorm verschil, dankzij de dierenartsen, de
medewerkers en de vrijwilligers bij Scooby, en de honderden mensen die hebben
geholpen, financieel en door het nieuws te verspreiden. We konden niet dankbaarder zijn en trots op
alle hulp die we voor haar hebben ontvangen. En alles ging goed voor haar.. tot
vandaag. Vandaag is een trieste dag voor
ons want Amel heeft niet langer een pleeggezin en is teruggekomen naar de
opvang. Na al haar vechtlust en ons gevecht om haar een thuis te geven hebben
we het gevoel dat we gefaald hebben. In het begin waren er zoveel mensen die
aanboden haar te adopteren dat we dachten dat dit verhaal snel een gelukkig
einde zou kennen, maar uiteindelijk is ze weer terug gekomen naar de opvang,
zonder een thuis. Nadat ze het ziekenhuis heeft verlaten heeft ze alleen de
warmte van een huis gekend, dus voor haar is dit ontzettend moeilijk.
Alsjeblieft, we hebben haar een belofte gedaan toen we haar gered hebben, dat
we een thuis voor haar zouden vinden als zij maar bleef leven. Zij heeft zich
aan haar eind van de afspraak gehouden, kunnen jullie ons alsjeblieft helpen
onze belofte waar te maken? Verspreid
alsjeblieft dit bericht zodat we haar een thuis kunnen bieden!
