Er zijn
momenten wanneer dat er een dier je pad kruist die door een persoon niet zo
behandeld is zoals zou moeten maar het verhaal van Cepillo, een hele lieve
podenco, is anders.
Cepillo
verscheen in het dorp van Tornedizos de Arevalo rond Kerstmis. Hij liet zich
zelf aanhalen en liefhebben door iedereen die bij hem in de buurt kwam. Beetje
bij beetje begon een vrouw uit het dorp, Consuela, medelijden met hem te
krijgen en zette eten voor hem neer bij haar huis, maar dat niet alleen ze
legde ook dekens bij haar deur zodat hij de wintertijd optimaal kon doorkomen.
De hond heeft
een groot jacht instinkt en bracht Cosuelo hazen en konijnen en dat was een
reden voor de jagers om hem te bedreigen want zeiden ze hij ving hun hazen en
konijnen en daardoor kwam hun hobby gevaar
en ze wilde zo snel mogelijk van hem af.
Hij werd naar
de dierenarts gebracht om zijn gezondheid te checken en die bleek uitstekend te
zijn. Daarna werden er posters in het dorp opgehangen of iemand hem wilde
adopteren maar helaas was er niemand te vinden die hem een mandje wilde geven.
Op een dag kwam
de hond niet terug naar het huis van de vrouw die hem al die tijd had verzorgd
en ze werd heel erg ongerust. Zo erg dat ze er gewoon niet van kon slapen. Die
nacht rond 3 uur hoorde ze buiten blaffen maar op zo'n manier dat je kon horen
dat het dier pijn had. Het bleek Cepillo te zijn, hij was terug gekomen naar
het huis waar hij eten en een deken had gekregen maar nu bleek er een klem diep
in een van zijn poten te zitten.
Consuelo maakte
haar man wakker die het voor elkaar kreeg om de klem van zijn poot te
verwijderen en na zijn pootje te hebben verzorg zijn ze weer naar bed gegaan.
De volgende dag
hebben ze hem naar de dierenarts gebracht die hem een antibioticakuur heeft
gegeven en verband om zijn pootje gedaan.
Toen besloot
Consuelo om hem maar bij het huis vast te binden maar ze zag het verdriet in
zijn ogen omdat hij niet langer vrij in de velden kon lopen. Helaas had ze al
een klein hondje in huis en kon hem er niet bij in huis hebben. Op advies van
de dierenarts heeft Consuela besloten om Scooby te bellen. Met verdriet,
wetende dat ze hem niet meer iedere dag zou zien, heeft ze een van onze
medewerkers Pablo gevraagd hem op te halen en een goed te huis voor hem te
vinden zodat hij niet meer bedreigd kan worden door de jagers, weg van de
klemmen en met al het eten en dekens die hij nodig heeft.
Cepillo heeft
ons laten zien wat een goede rustige en liefhebbende hond hij is, nu is het
jullie beurt, wie wil hem een goed huis geven.
