10/24/2013

We hebben wetten...



... en naderhand zien we wel of we ons er aan houden of dat we ze naast ons neerleggen, afhankelijk van wie het aangaat; het is absoluut schandalig wat er in dit land gebeurt met betrekking tot de wetgeving over de rechten van dieren. Er zijn maar een paar wetten voor dierenrechten maar zelfs die worden zelfs niet gevolgd in de praktijk; iets zo simpels als de verplichting om alle honden, katten en fretten te voorzien van een identificatiechip, er is niemand die zich bezighoudt met het toezicht dat het ook inderdaad gebeurt en wij vinden elke dag duizenden dieren op de straten en de snelwegen zonder een enkele vorm van identificatie. Het is bijna niet te geloven maar nog steeds is er meer dan 80% van de dieren die in onze opvang terecht komen die niet te identificeren zijn en dan denk ik wel eens, wat zou er gebeuren als dat met onze koeien ook zo zou zijn. Ik begrijp het niet want we weten precies hoeveel koeien en schapen er in dit land zijn, zodat we hun eigenaar kunnen achterhalen als er eens een kwijt raakt, en met gezelschapsdieren is dat dus niet zo. Het is wel duidelijk dat de autoriteiten geen enkele interesse hebben om te zorgen dat de wet wordt toegepast en wat me nog meer irriteert  is dat wanneer we er eentje tegenkomen die wel een chip heeft en waar we aangifte van hebben gedaan, dat die aangifte dan diverse loketten passeert  en dan in een groot donker gat verdwijnt, dat ze geen idee hebben welke regels er zijn en zich dat ook niet eigen willen maken, niet de veiligheidsdiensten van de regering, niet de gemeentes  noch de rechters, het is voor mij een vorm van apathie die ondraaglijk is.
Ik zal jullie wat voorbeelden geven; Aida een achtergelaten Doberman teefje met een erg geval van schurft, met 2 rapporten van dierenartsen en met een chip dus we weten wie de eigenaar is. We hebben anderhalf jaar geleden aangifte gedaan maar tot nu toe is er nog niets gebeurd, tot op dit moment hebben ze zich nog niet eens de moeite getroost ons te informeren wat de status is.
Xena, een Engelse bulldog met chip, we hebben aangifte gedaan van verwaarlozing met het chipnummer en in de aangifte aangegeven dat de eigenaar uit Catalonie kwam, en het enige wat de rechtbank moest doen was een verzoek doen om gegevens uit de Catalaanse database zodat ze de naam van de eigenaar konden achterhalen, en zelfs dat was al te veel moeite want 4 dagen later is de zaak geseponeerd door de rechter van rechtbank 2 van Medina del Campo en ik vraag me af waarom, welke recht heeft deze rechter laten spreken om de zaak zo snel af te wijzen zonder zelfs de moeite te doen om de naam van de eigenaar te weten te komen, of is het zo dat rechters kunnen kiezen welke wet er op welk moment en voor wie geldt? Want als dat zo is dan kan ik misschien ook wel kiezen welke belasting ik wil betalen en welke niet. In ieder geval zijn wij toevallig achter de seponering gekomen want ze hebben ons niet geïnformeerd, volgens hen omdat ze dat ook niet hoeven te doen.
We hebben nog meerdere gevallen van opgepikte honden en aangiftes daarvan, honden van elk type en kleur, ik herinner me een geval van een hond opgehaald in Salamanca, zijn eigenaar kwam uit Andalucia, we hebben een email gestuurd aan REIAC en omdat ze de eigenaar niet konden vinden hebben ze de hond op onze naam gezet, wat illegaal is want dat kun je niet doen zonder dat de vorige eigenaar een verklaring van afstand tekent, er zijn nog meer gevallen van honden die we opgehaald hebben met chip en die we ook aangegeven hebben, het moment moet nog komen dat willekeurige welke instantie ons op de hoogte brengt van de status. Zoals ik al aan begin zei, we hebben wetten ingesteld en verder zien we wel of we ons er aan houden.
Daarom zijn we in contact gekomen met een dierenrechten advocaat want we kunnen dit soort acties niet accepteren, onafhankelijk door wie ze gepleegd worden, niemand moet kunnen kiezen aan welke wetten ze zich wel en aan welke ze zich niet willen houden. Ofwel je houdt je aan alle wetten of we gooien ze allemaal in de prullenbak maar deze vrije interpretatie moet in de rechtspraak niet mogelijk zijn. Ik hou jullie wel op de hoogte of we iets bereiken.
Kussen, knuffels, beetjes en liefdevolle likjes, Fermin.