Lily, een prinsesje uit de sprookjes

Lily is een klein bicolor poesje, zwart met wit, ze is netjes en aardig, lief en aanhankelijk, speels en erg erg mooi, we kunnen wel zeggen dat het ’t prinsesje is van de opvang.

Ze is erg rustig, en ze spendeert haar dagen languit in haar mandje, slapend door het geluid van haar gesnor... prrrrr... prrrr.. hoogstwaarschijnlijk dromend dat haar prins op het witte paard snel zal komen om haar te redden uit haar gevangenis, dromend dat deze prins het op zal nemen tegen al die wrede en slechte mensen die het lot van zoveel meer katten als zij in hun handen hebben, en dat deze prins haar zal redden en meenemen naar een prachtige plaats waar ze voor altijd gelukkig kan zijn.

Maar dan wordt ze wakker, haar droom komt ten einde en Lily beseft dat ze nog steeds opgesloten zit. Ze is een beetje lui geworden want er valt niet zo veel te beleven. En ondanks het feit dat ze nog jong is heeft ze al een hoop meegemaakt in haar korte leven. Ze was achtergelaten en alsof dat nog niet erg genoeg was, door een wond die was gaan ontsteken is ze ook een van haar prachtige ogen verloren. Op een bepaald moment dachten we dat we haar zouden verliezen maar Lily is sterk en had zo’n sterke overlevingsdrang dat ze er bovenop kwam. En daarom verdient ze het om een betere plek te vinden, een thuis waar ze kan leven als het prinsesje uit de sprookjes, waar ze zich kan verstoppen, waar ze vensterbanken heeft om op te liggen, radiatoren die haar warmte geven op koude winterdagen en vooral: kussens waar ze op kan liggen, in slaap vallend door het geluid van haar eigen gesnor.. prrrr.. prrr.. wetend dat haar dromen eindelijk uit zijn gekomen.

Nieves Vázquez

Een leerzame wandeling in het Spaanse bos

Afgelopen vrijdag nam een Scooby werker zijn hond en mij mee voor een fijne wandeling in een Spaans pijnboombos vlakbij Medina del Campo. Na een hete zomerdag was het fijn om ´savonds te wandelen, in de schaduw, kijkend hoe de zon ondergaat tussen de bomen. Maar dit bleek geen gewone wandeling, het werd een interessant les voor mij over Galgueros (mannen die Galgo´s gebruiken voor de jacht op konijnen).

Tijdens onze wandeling kwamen we langs een droogstaande waterput en de werker floot in de put. Ik vroeg hem waarom hij dat deed en hij vertelde mij het verhaal over dat hij een keer aan het wandelen was met zijn hond, toen zijn hond bij de put begon te blaffen. Hij ging kijken wat eraan de hand was en hoorde een zacht gehuil vanuit de put. Hij belde de brandweer en zij kwamen om de hond eruit te halen. Tijdens de reddingsactie was zelfs het leven van de brandweerman in gevaar vanwege het gebrek aan zuurstof onderin de put. Ik weet dat de Galgueros hun honden vaker in de put gooien, maar het is toch een rare ervaring om zo´n put in het echt te zien waar honden in worden gegooid, die bijna nooit worden gevonden en gewond en alleen daar in het donker, doodgaan.

We wandelden verder en hij wilde mij de holen laten zien waar de vossen leven. Maar toen we een paar holen vonden stopte hij en keek naar de grond. Daar lag een dode vos. En hij vertelde me met een droevig gezicht dat de Galgueros waren geweest om de vossen te vergiftigen. Waarom zou je dat willen doen? – vroeg ik. Omdat vossen konijnen eten en ze willen dat de konijnen blijven leven voor de jacht. Arme vossen.

                    

We gingen verder, want hij wilde mij ook de grootste pijnboom van het bos laten zien. Eindelijk, een leuk iets dat hij me kan laten zien. En, vergeleken met de andere bomen, was het inderdaad een prachtige grote pijnboom! Hij zal wel al zeker honderd jaar zijn? – vroeg ik. Maar hij zocht naar iets op de grond. Vorige keer dat ik hier liep – zei hij – vond ik een dode adelaar. Hij was uit deze boom geschoten. Waarom? – vroeg ik. Omdat hij konijnen eet.

                    

Poeh, ongelooflijk. Dus het zijn niet alleen de Galgo´s en konijnen die lijden onder de jaarlijkse jacht, maar ook de onschuldige roofdieren die in de natuur konijnen eten worden vermoord voor deze stomme traditie. Waarom?

Bakkerij Raúl, onze trouwe bron van brood

Sinds vele jaren doneert bakkerij Raúl in Rueda, Spanje, hun oude brood aan ons om aan onze dieren te voeren. Ze zijn zeer trouw aan ons en wij zijn hen zeer, zeer dankbaar. Alle boerderijdieren, de honden en zelfs de duiven genieten intens van al dat brood. Elke week halen we manden vol met brood bij ze op en Raúl en zijn team zijn zo vriendelijk ons te helpen met het in de bus tillen van het brood. En soms verwennen ze ons ook nog met heerlijke vers gebakken koekjes.

Dank jullie wel, team Raúl! Voor alles!

Het verdrietige verhaal van Boby

Boby is een kleine hond, 12 jaar oud en tot nu toe was zijn leven behoorlijk goed. Hij had een mandje, voedsel en vooral: de liefde van zijn bazin. Maar op een dag veranderde dit allemaal. Zijn vrouwtje was een oudere dame die niet langer voor zichzelf kon zorgen en naar een bejaardentehuis moest. Maar dat wilde ze niet want ze wist niet wat er dan met Boby ging gebeuren en dat ging haar aan het hart. Haar gezondheid ging achteruit en uiteindelijk moest ze een hele moeilijke beslissing nemen. Volgens haar was Boby de enige familie die ze had, hij was haar alles.

Ze nam contact op met Scooby zodat wij een nieuw thuis voor hem konden vinden waar voor hem gezorgd kon worden en waar hij geliefd zou zijn zoals hij verdiende.

Scooby kwam hem ophalen en het afscheid was erg triest, zijn vrouwtje gaf hem kusjes tussen de tranen door en toen Boby haar weg zag gaan begon hij te blaffen en wilde met haar meegaan. Het was een heel triest moment voor hen allebei.

En nu zit Boby bij Scooby. En Scooby, voor honden die achtergelaten zijn zonder eten en drinken, lijkt op een viersterren hotel. Maar voor honden die gewend zijn aan een thuis met mensen om zich heen hebben het er heel moeilijk mee. En dit is wat er met Boby aan de hand is, hij heeft het heel moeilijk want hij weet niet waarom hij hier is, waarom zijn vrouwtje er niet is en waarom hij haar niet meer ziet, en hij brengt de dagen door terwijl hij huilt omdat zijn leven zo drastisch veranderd is.

Hij zoekt een familie die voor hem zorgt en hem liefheeft zoals hij verdient, tot het eind van zijn dagen. Hij is een kleine hond met nog genoeg leven in hem.. wil jij hem een thuis geven?

Ontmoet onze kangoeroe: Paulli

Paulli is een super blije hond! Zo blij dat ze bij de deur tot wel twee meter hoog springt als ze je ziet aankomen. En als je haar paddock binnenkomt begint ze te rennen door de paddock, komt naar je terug, springt tegen je op en gaat weer rennen, komt terug, rent weg, enzovoort. Tot ze moe wordt en rustig en dan komt ze naar je toe voor een fijne knuffel.

 Ze probeert niet te ontsnappen met haar sprongen, het is slechts een uiting van blijdschap. Paulli leeft vrolijk samen met andere Galgo´s, reuen en teefjes, maar is nog steeds op zoek naar een eigen voordeur..

PS:  Paulli is reserved now!

Kelly en haar gebroken pootje

Een paar dagen geleden kwam de Spaanse politie een hond brengen dat in de berm van de weg lag. Ze was aangereden door een auto en gewoon achtergelaten om te sterven. Gelukkig was ze gevonden door de politie en naar Scooby gebracht. Onze dierenarts heeft haar helemaal onderzocht en haar achterpoot had een ernstige breuk. Het bot stak helemaal door de huid. Deze breuk is niet te repareren met een simpel verband, het moet geopereerd worden. Een dierenarts in de buurt heeft aangeboden haar te opereren voor heel weinig geld. Maar het kost nog steeds €150,-. Dus ik vraag u of u zo vriendelijk zou willen zijn ons te helpen haar operatie te betalen.

Kelly is een hele lieve jonge hond, maar nu is ze depressief dat ze niet kan staan, rennen of spelen. Ik hoop dat ze snel geholpen kan worden.

Dank u, Fermín.

Nieuw puppy verblijf

Zes kleine Galgo puppies wonen gelukkig in het nieuw gebouwde puppy verblijf! We droomden al jaren van zo´n verblijf nu staat het er, dankzij de geweldige resultaten van een veiling vorig jaar! Het is bijna af, maar af genoeg om een paar kleine bewoners te hebben. De puppies waren op straat gevonden zonder moeder en kwamen hier binnen toen ze slechts vier weken oud waren en net zelf begonnen te eten. Ze woonden hier eerst in de badkamer, maar nu hebben ze een fijn koel binnengedeelte waar ze kunnen slapen en zichzelf kunnen beschermen tegen de brandende zon. En buiten kunnen ze lekker spelen, eten en naar hun vreemd uitziende buren kijken; de katten.

Hartelijk dank, lieve mensen die meededen aan de veiling, dankzij jullie is dit gerealiseerd!

Rex en Tobi, een hele speciale vriendschap.

Degene die onze updates regelmatig lezen kennen Rex al. Hij is een prachtige grote herdermix, met helaas een kleine handicap: hij heeft epilepsie. Hij krijgt zijn medicijnen hiervoor maar heeft desondanks kleine aanvallen soms. Dat is waarom hij, als jonge vent, samen leeft met de oudjes in de tuin. Dat is zekerder voor hem want hij is altijd in het zicht en de oudjes zien wel dat hij soms wat vreemd gedrag vertoont  als hij een aanval heeft maar reageren er niet op.

Maar wie is Tobi? Tobi kwam nog maar pas geleden aan in Medina. Al na een paar dagen volgde hij Rex overal waar hij ging, zodat we eerst dachten dat hij Rex z’n plaats in de roedel wilde overnemen. Maar nee! Tobi is de beschermengel van Rex! Zodra Rex een aanval krijgt, blijft Tobi bij hem, hij gaat naast hem liggen, stelt hem op zijn gemak, likt zijn kop en legt zijn eigen kop op Rex z’n schouder. Tobi zorgt dat de andere honden niet te dichtbij komen op die momenten en wacht geduldig tot wij komen met de medicijnen. En zelfs als wij er dan zijn om voor hem te zorgen, wijkt hij niet van zijn zijde en houdt ons goed in de gaten, maar hij laat ons dichtbij komen alsof hij weet dat we er alleen zijn om hem te helpen.

Tobi ondersteunt ook Rex als die weer op wil staan, nog bibberend op zijn poten en dan wandelen ze samen weg en gaan weer door met het normale leven in de paddock... en wij staan daar naar ze te kijken met een brok in de keel als ze samen oplopen...

Bande - hond van de week

Deze week hebben we weer een ´hond van de week´ uit de tuin: Bande. Ze zit niet in de tuin omdat ze oud is, ze is slechts 5 jaar oud, maar ze zit daar omdat ze timide is en omdat ze wat aan moet komen. In haar vorige paddock lieten de andere honden haar te weinig eten. En nu is ze hier gelukkig aan aan het komen. Bande is hond van de week omdat ze mij gisteren verraste.

 Voor gisteren zat ze altijd in het huisje, lag ze in haar mand of rende ze weg zodra ik de tuin binnen kwam. Maar gisteren voelde ik ineens een natte neus in mijn hand. Dus ik kijk om en daar was Bande, met kwispelende staart en een grote glimlach! En sindsdien zijn we vriendjes en komt ze altijd naar me toe voor een aai over haar mooie grijze kopje. Dus ze is niet zo timide als ik dacht, ze heeft gewoon zelfvertrouwen en tijd nodig om de vrolijke Galgo te zijn die ze kan zijn. Dus nu blijft er alleen over dat ze nog geen thuis heeft.

Scooby Dag 2012

24 juni was het zover: Scoobydag 2012. Na maanden hard werken, grote inspanningen en deadlines was eindelijk de dag aangebroken waar iedereen naar had uitgekeken.

Vroeg aangekomen bij de manege bleek het toch niet helemaal volgens plan te verlopen. Ondanks dat we goed weer hadden besteld, had de zon besloten om vandaag toch maar in Spanje te blijven. Het regende erg hard en daarom is besloten om alle stands binnen op te bouwen. Maar, positief als we waren, mocht dit de pret natuurlijk niet drukken.

Gelukkig dachten veel bezoekers hier hetzelfde over. Desondanks is het erg druk geweest en zijn alle inspanningen vooraf het helemaal waard geweest. Het was een bijzondere dag met veel bezoekers, en misschien nog wel meer honden! Terwijl de honden lekker aan het rennen waren in de binnenbak, konden de bezoekers de stands bezichtigen of genieten van een lekker drankje op het terras. Op de dag waren veel stands, onder andere de Scoobyshop. Bij het rad van fortuin waren mooie prijzen te winnen en bij de veiling werd geboden op veel verschillende voorwerpen. Het hoogtepunt van de dag was toch wel de wandeling door de prachtige Soesterduinen, waar baas en hond beiden aan mee konden doen.

Het was erg bijzonder om zoveel verschillende talen te horen. Vanuit vele landen zijn bezoekers hierheen gekomen om te laten zien hoeveel zij om Scooby geven.  Dit is ook terug te zien in de vele donaties, het transport heeft een vrachtwagen vol spullen terug meegenomen naar Spanje. Daarnaast hebben de kraampjes gezamenlijk een flink bedrag opgehaald dat allemaal ten goede komt aan de dieren in Scooby.

Kortom, het was een zeer geslaagde dag en er is veel opgebracht voor de honden. Wij willen graag de bezoekers en standhouders bedanken voor hun donaties, inspanningen en toewijding aan Scooby. Hopelijk hebben jullie net zo genoten als wij en zien we jullie allen terug op de volgende Scoobydag. Wij kijken er al naar uit!

Foto’s van het eventment zijn terug te vinden op:

http://www.flickr.com/photos/annekevanrangelrooij/ 

En op onze Scooby Holland facebook pagina,

http://www.facebook.com/groups/185935418142113/

Neo

De hond die deze week extra in de belangstelling staat is onze Neo, een hele lieve boxer.  Neo is bij Scooby gebracht door zijn vorige eigenaar en is hier al een tijdje. Hij kijkt uit naar je bezoek iedere dag want dan hij spelen! Hoewel hij al 9 jaar is, het is net een puppy als hij met zijn blauwe piepballetje aan het spelen is. En het volgende op zijn lijstje van favoriete dingen is geaaid worden. Neo is een lieve vrolijke hond die zonder problemen met teefjes kan zijn. Echter niet met reutjes, dan gaat hij nukkig lopen doen. Dat is ook de reden dat hij het niet zo naar zijn zin had bij de oudjes in de tuin bij Scooby. Hij is nu in een kleinere patio met een vrouwtje om hem gezelschap te houden. En de laatste tijd heeft hij meer pech gehad, hij kreeg een probleem met het hoornvlies van zijn linkeroog. De dierenarts doet er alles aan dus we hopen maar op het beste.

Neo  is echt een prachtige clowneske oude boxer die dringend een thuis nodig heeft want een opvang is geen thuis voor een oude maar fitte hond als hij.

Video Neo and Tinga http://www.youtube.com/watch?v=L3AdXxRFzMM