10/14/2012

Residencia nieuws: 24 redenen om blij te zijn dat we zoveel shit mogen ruimen…


In het jaar dat de residencia nu geopend is hebben we al veel honden van diverse stichtingen uit Spanje, maar ook daarbuiten, een tijdelijk en veilig onderkomen kunnen geven. Deze mensen proberen zoveel mogelijk `ter dood veroordeelden` te redden uit perreras en zoeken daartoe een tijdelijke opvangplek totdat ze geadopteerd worden en gelukkig weten steeds meer mensen de residencia te vinden zodat deze hondjes niet aan de andere kant van de regenboogbrug hoeven te gaan spelen, maar gewoon aan deze kant van die brug aan een nieuw en beter leven kunnen beginnen.
Onder al deze gelukkigen bevonden zich ook 23 galgos die Scooby rechtstreeks uit verschillende perreras heeft gered. Was dat niet gebeurt, dan zouden zij nu ongetwijfeld aan de andere kant van die beroemde brug op hun baas zitten wachten hetgeen me een slechte zaak lijkt want zo´n beste baas was het niet anders zouden ze niet in die perreras gezeten hebben.
Als eerste kwamen hier uit de perrera van Simancas 3 schoonheden van galgas genaamd Perla, Nieve en Princessa, door één en dezelfde baas daar gedropt, onbegrijpelijk, maar alledrie werden zeer snel door een Franse stichting gereserveerd en zijn inmiddels al lang geadopteerd en leven nu in luxe en weelde zoals het hoort.


Daarna kwam Tom uit de perrera van Salamanca, werkelijk een schitterende wit/beige galgo, een beetje timide maar met veel aandacht en liefde kwam zijn zelfvertrouwen elke dag een beetje meer terug. Lieve Tom vertrok ook al rap naar Frankrijk waar hij nu door een even lieve familie geadoreerd wordt en Tom verdient niet anders.


En Sarah, een prachtige galga/pointer mix en zij werd uit de perrera van Simancas meegenomen. Zij is zo´n 5 jaar oud maar nog goed voor zo´n 10 jaar echte hondetrouw en vriendschap. Zij vind er niks aan om in een kennel te moeten zitten en we zijn dan ook echt dringend voor haar op zoek naar een super familie die haar een veel beter leven kan geven. Wij weten dat die familie wel bestaat maar die hebben nog nooit van Sarah gehoord, welnu, bij deze!


Mora, een prachtige zwarte galga hebben we weggehaald uit de perrera van Salamanca. Zij was heel erg getraumatiseerd en raakte volledig in paniek als we haar een halsband met riem omdeden, maar inmiddels is zij ook geadopteerd in Frankrijk en gaat het al een stuk beter.
In de perrera van Simancas zaten er daarna weer drie, een prachtig gestroomde langharige reu, schande, maar ik ben zijn naam vergeten, Noah, een dramatisch magere maar prachtige galga en Fuego, ook zeer mager, mooi en een beetje timide. De langhaar reu is al vertrokken naar Frankrijk en Noah en Fuego gaan die zelfde kant op in september.


Kort daarna zaten er weer 5 in die vermaledijde perrera van Simancas. Vijf werkelijk schitterend mooie galgas, Chistera, Jewel, Bijou, Chantelle en Aphrodite. Geen wonder dat deze beauties zeer snel vertrokken naar Frankrijk en daar nu ook een luxe leven lijden.
De volgende twee slachtoffers in de Simancas perrera waren Elise en Freekles. Hun baas was een stierevechter en wilde ze niet meer. Elise was een galgamix met werkelijk schitterend mooi lang haar en was zeer snel geadopteerd en Freekles is inmiddels ook inwoner van Frankrijk geworden.


Toen werd het weer een beetje rustiger in de perrera van Simancas en konden we Flamenca daar van een wisse dood redden. Een heel mooi getekend teefje, superlief en zij heeft haar warme mandje in Nederland gevonden.
Een paar weken later zaten er weer 2 tegelijk, Yago, een superlieve reu  en Flecha, een even lief meisje. Beiden gaan zeer binnenkort verhuizen naar Italiè waar Flecha al met ongeduld verwacht word door de familie die haar wil adopteren en voor Yago word daar druk naar gezocht.


En een paar weken geleden zaten er weer drie in de perrera van Simancas, Tequila en Fièsta, 2 supermooie galga meiden en Turrón, een prachtige zwart/witte galgo reu. Alle drie gaan gezellig samen in de bus op reis naar Italiè waar ze de rest van hun nieuwe leven gaan genieten en zo hoort het ook.


Degenen die deze galgos naar de perreras hebben gebracht om ze van daaruit naar de eeuwige jachtvelden te laten sturen, zijn harteloze onmensen en niet goed bij hun hoofd. Als voor deze galgos de dag aangebroken is dat ze over de regenboogbrug heen moeten hoeven ze tenminste niet te wachten op hun waardeloze oude baas maar dankzij Scooby kunnen ze nu kwispelstaartend wachten op een baas die hun liefhad, hun respecteerde en hun het leven gaf dat hen toekomt. Wat kan er mooier zijn?

Cobie