12/28/2015

Kenia, aan het leren te overleven als blinde pup.



Ongeveer drie weken geleden kregen we een van die telefoontjes die we zo vaak krijgen bij de opvang. En dit ging over een achtergelaten dier in een dorp in de buurt van Zamora. Alles leek normaal, zover je van normaal kunt spreken als je een dier zomaar achterlaat om het zelf maar uit te zoeken. Toen we aankwamen vonden we een heel klein hondje, die er fragiel uitzag, vastgebonden aan een paal, en nauwelijks bewegend. Iemand uit de buurt die op ons wachtte zei dat degene die de hond had gevonden, en daardoor dus volgens de wet verplicht om ons te contacteren, de vorige avond had besloten om de hond daar vast  te binden.  Het is bijna niet voor te stellen wat er door iemands hoofd gaat om te bedenken dat een koude en vochtige nacht ergens in december een ideale plek is om een kleine pup de nacht door te laten brengen. Ik weet niet hoe ze het overleefd heeft maar we zijn blij dat het zo is.  We hadden nog een grotere verrassing toen bleek dat de kleine compleet blind was, ze was angstig, kon amper bewegen en was aan het janken, en ze had een blik van uiterste horror op haar gezicht. Mensen zullen ons altijd blijven verbazen.  We hebben haar direct naar de verpleegafdeling gebracht, ze moest snel opknappen en het was absoluut noodzakelijk dat ze warm werd, eten kreeg en vocht. Binnen een paar dagen was ze aardig opgeknapt en nadat we nog wat tests hadden gedaan, kregen we nog een verrassing.. de kleine KEnia is ook nog doof-  Maar zelfs als het leven niet zo gunstig voor haar is geweest, ze is een vrolijke en speelse pup, lief en sociaal en schattig, erg schattig.. en ze verdient een beter leven. Willen jullie ons helpen haar verhaal te verspreiden?