Het verhaal van een overlever

Mila is een wonder, een van de wonders van Scooby. Toen ze bij de opvang kwam was ze erg klein en had al gezondheidsproblemen, waarschijnlijk omdat ze te vroeg bij de moeder vandaan was gehaald. Na een paar dagen werd haar toestand alleen maar erger, zo erg dat we vreesden dat ze het niet zou overleven, iedere nacht wensten we haar een goede nacht, er bijna zeker van dat we haar niet meer levend zouden vinden de volgende ochtend, en iedere ochtend verraste ze ons met haar grote vragende ogen. 

 

Mila’s verhaal is ook een verhaal van kleine stapjes. In het begin kon ze niet eens lopen, zat de hele tijd aan een infuus vast en had weinig motoriek, ze at niet en ze dronk niet. Ze sleepte zichzelf uit haar hok om haar behoefte te doen, en kon dan niet terug, en bleef dan geduldig zitten tot iemand haar zag en haar kon helpen. Op een dag keek ze naar ons met die grote ogen, lief en triest tegelijk, en ineens dronk ze zelf!  Het was een heel vreugdevol moment! De volgende stap was dat ze zelfstandig ging eten, beginnend met een lekkere pate en daarna maakte ze ons duidelijk dat ze de brokjes lekkerder vond. En de volgende stap was dat ze een paar seconden kon staan zonder onze hulp, langzaam overgaand in kleine stapjes.  Het duurde een paar maanden, maanden van ups en downs, medicijnen, therapie en hoop.

En nu kan Mila rennen, hoewel af en toe een beetje onzeker, en spelen met de andere puppies, alsof er nooit iets aan de hand is geweest. Ze is een stuk rustiger dan haar onbesuiste vriendjes en heeft nog steeds dezelfde blik in haar ogen.

Mila gaat naar Nederland en we wensen haar al het beste voor de toekomst!