Vandaag willen we jullie
het verhaal vertellen van een hele speciale hond. Trass heeft Scooby al een
hele tijd geleden verlaten, toen hij slechts 4 maanden oud was, samen met zijn
moeder en broertjes (ze zijn allemaal geadopteerd). Een tijdje terug kwam hij
ons bezoeken maar niet op de manier zoals hij of wij dachten, hij was
teruggekomen om te blijven. Precies nu hij ongeveer zes jaar oud is, nadat hij
de helft van zijn leven bij een familie in een thuis heeft gewoond, heeft hij
geen andere optie gekregen dan terugkeren naar Scooby. En we zullen niet op de
details ingaan wat daar de reden van is.
Maar ja, er zou een
betere optie voor hem moeten zijn, want deze optie is het duidelijk niet voor
hem. We laten je foto’s zien en video hoe hij zich weer in de opvang heeft
moeten aanpassen. De eerste foto is van toen hij net aankwam (en hij bleef twee
dagen zo), daarna verdween zijn apathie een beetje en begon hij langzaam
dichterbij te komen. En toen we net dachten dat het allemaal goed zou gaan,
kreeg hij problemen met zijn medebewoners. Zijn nervositeit en stress maakten
dat een andere hond hem niet zo zag zitten en die heeft hem gebeten. Sindsdien
is hij aan het bijkomen, hij had hechtingen nodig en nog een paar wonden die
dagelijkse zorg nodig hadden. Maar niet alle wonden zaten aan de buitenkant, de
ergste wonden deden het meeste zeer, de wonden in zijn ziel, zijn gebroken hart
omdat hij wederom was achtergelaten.
Dankzij de goede
liefdevolle zorg van de Scooby medewerkers is hij langzaam aan het opknappen.
Dat is zo sinds een maand of twee, twee maanden van positieve veranderingen.
Hij houdt er niet van opgesloten te zitten en verandert compleet als je hem
meeneemt op wandelingen, dan is hij zo relaxed, loopt mooi naast je en kijkt je
aan alsof hij wil zeggen: “zie je wel?
Zo vind ik het leuk en zo hoort het”. Hij is sociaal, lief en attentvol en het
enige wat hij nu nodig heeft is een nieuw thuis waar hij wederom de liefde, het
vertrouwen en de band met mensen kan krijgen die hij op een dag verloren is.
