Ha, ik heb een
probleem met een stukje dat ik eerder heb geschreven waarin ik aangaf dat de
vrijwilligers op de tweede plaats stonden qua importantie bij Scooby. En dat
zou betekenen dat jullie, de adoptanten op de derde plaats komen, maar nu, als
ik er over nadenk vraag ik me af of jullie niet tweede zouden moeten zijn. Ach,
het maakt eigenlijk niet zoveel uit, jullie zijn allemaal erg belangrijk en
essentieel op jullie eigen manier en bovendien hangt alles aan elkaar en de een
kan niet bestaan zonder de ander.
In dit geval wil
ik extra benadrukken het belang van de adoptanten van onze dieren met
problemen, en dit naar aanleiding van mijn bezoek aan de USA afgelopen zomer,
waar ik Spiderman weer zag en zijn bazin. Voor het geval je het was vergeten,
Spiderman was een hond die hondenziekte had die al in de neurologische fase was
en zijn mobiliteit was zichtbaar aangetast, hetzelfde wat gebeurd was met
Frickles en een van de honden van Cobie, en ik vind het zeer bijzonder dat
ondanks dat men weet dat er niets aan te doen is, dat iemand ze dan toch
adopteert, voor mij is een adoptie al heel belangrijk en adoptie van een dier
met een handicap is een ongelooflijke daad van liefde voor het dier. Ik had een
aangenaam gesprek met de bazin van Spiderman en ze vertelde me dat het een
simpele kwestie van geduld was; hij is wat langzamer dan de rest en heeft een
probleempje met zijn coördinatie maar voor de rest ging het perfect en dit
veroorzaakte aan beide kant enorme blijdschap, net zo enorm als de blijdschap
die jullie als adoptant aan ons geven. Dank je wel!
Kusjes,
omhelzingen, beetjes en superliefdevolle likjes.. Fermin
