12/01/2013

Een ezelin met geluk.


Je hebt het al vaak gehoord in andere verhalen, het gewoonlijke telefoontje over een dier in nood, en daar gaan we weer, dat is wel een van de dingen die ik goed vind van Scooby; daar waar een dier in nood is, daar gaan we heen, zonder ons druk te maken over de afstand of de kosten.
Toen we haar gingen halen zei de eigenaar domweg dat hij wachtte tot ze vanzelf van honger of dorst zou sterven, vanwege de crisis waren de subsidies gestopt en was het niet langer rendabel om ezels te fokken dus ik vrees  dat we er in de toekomst meer zullen moeten ophalen.  En het erge was dat de kl****ak van een eigenaar haar ook nog eens vlak bij het voedsel had vastgeboden maar hij zorgde er wel voor dat het  touw net te kort was om bij het eten te kunnen.
Het goede is dat de dierenarts haar al heeft onderzocht en dat ze zover je dat zo kunt zeggen gezond is,  en ze alleen voedsel nodig heeft en iemand die haar wonden verzorgt, en trek heeft ze zeker  dus we denken en hopen dat het snel goed met haar komt.  Een triest gebalk met al mijn liefde voor dit arme ding die zo heeft geleden door bepaalde mensen. Fermin