Na de
lunch, is het weer tijd voor het kantoor. En op de gelukkige momenten dat ik tijd heb, ga ik naar het opvanggedeelte. Daar maak ik
een wandeling en het is een paradijs om zoveel gelukkige dieren te zien;
eenden, ganzen, kippen, hanen die mij trouwens iedere ochtend wakker maken. Nog
even terugkomend op de duizenden wilde
vogels waar ik eerder over berichtte, die hier komen om te eten, je kunt ze
aantreffen op de patio van de kippen of bij de duiven, er komen letterlijk meer
dan 100 wilde duiven hier om met onze duiven te spelen. Binnenkort zullen we
ook vele watervogels mogen aanschouwen op ons meer, het is hier echt een
paradijs voor dieren. Maar goed, ik bezoek de stier, de pony en de paarden die
gescheiden zijn van de rest voor uiteenlopende redenen en dan loop ik door naar
de grote weiden en daar kan ik de paarden, varkens, geiten en ezels zien die
daar op vredige wijze genieten van hun wortels, stro, gras (niet zoveel op het
moment). En plotseling komen ze naar je toe, ze stoppen met eten en komen naar
je toe omdat ze geknuffeld willen worden. Dit is iets dat ik niet in woorden
kan uitdrukken, wanneer een dier, van welke soort ook, honden, normaliter
galgo’s of podenco’s, paarden of schapen, het maakt niet uit, je ziet dat ze na
verloop van enige tijd hier, beetje bij beetje
het vertrouwen in de mens beginnen terug te krijgen. Tenminste, deze
mens hier, die dit nu allemaal opschrijft.
En als ze dan naar je toe komen om geknuffeld te worden, dan waan ik mij
in het paradijs en dat is wat er op dit moment gebeurt en gisteren en waarschijnlijk
ook vandaag en dat is ook de reden dat Scooby bestaat. Soms zou ik hier
fulltime willen werken en een salaris krijgen van Scooby, zodat ik niet elke
dag fulltime hoef te werken buiten Scooby om. Maar we zijn geen rijke
organisatie en ik moet mijn geld daarbuiten zien te verdienen.
Kusjes, likjes en knuffels van ons allemaal. Galgo's ter adoptie,
alle andere honden en katten zijn ook beschikbaar voor adoptie en natuurlijk al
onze dieren van de opvang, aaahhh, en vergeet niet te doneren, liefst vandaag
nog, want zonder jullie hulp is er werkelijk niets mogelijk.... Fermin.
p.s. Ben je jaloers? Dat
kan ik me heel goed voorstellen, waarom kom je niet hier naartoe als
vrijwilliger? Maar niet voor een week, kom een maand en dan zul je het zelf
ervaren.
YOUTUBE: https://www.youtube.com/watch?v=l7oIdG9i05s&feature=youtu.be
