Charlie en Amelie zijn
gered van een gewisse dood. Hun eigenaresse wilde ze in laten slapen omdat ze
ze niet langer wilde hebben, alsof ze een artikel weggooide. Ze zaten in
Cuellar maar we hoefde er geen moment over na te denken om hun leven te redden.
Je kon merken dat ze
geen best leven achter de rug hadden. Ze hadden nog nooit enige liefde gehad
voordat ze bij Scooby binnen kwamen. Je kunt ook merken dat ze waarschijnlijk
veel geslagen zijn want als er iemand
binnen komt die ze niet kennen en die ze wil aanhalen krimpen ze in elkaar met
de staart tussen de benen. Maar zelfs na al deze ellende zijn het hele lieve
hondjes die nog steeds bereid zijn hun onvoorwaardelijke liefde aan je te
geven. Ze volgen je overal, waar je ook gaat, omdat ze inmiddels weten wat het
is om te worden aangehaald, en daar kunnen ze geen genoeg van krijgen.
Inmiddels hebben we ze
geleerd om aan de riem te lopen want voorheen had niemand enige interesse in ze
gehad of de moeite genomen om ze mee te nemen voor een wandeling. En ze vinden
het heerlijk. Ze hebben ook geleerd om trappen te lopen. Voorheen raakten ze
hier panisch van. En ze herkennen inmiddels hun namen. Ze zijn heel leergierig.
Ze zijn hun hele leven
al samen en hebben ook alle ontberingen samen doorgemaakt. Ze zoeken steun bij
elkaar en zijn erg ongelukkig als ze niet samen zijn. Samen voelen ze zich
sterk en als er iets gebeurt wat ze bang maakt dan kruipen ze bibberend dicht
tegen elkaar aan alsof dat zou helpen en hen zou beschermen tegen al het
slechte wat komen gaat.
Ondanks dat ze nooit
binnen hebben gewoond zijn ze in huis verrassend rustig en blaffen nooit. Ze
hebben nooit ongelukjes en maken niets stuk. Ze passen zich heel snel aan aan
het leven in huis en kunnen prima overweg met andere honden, katten en
kinderen.
Deze twee hondjes hebben
genoeg ellende meegemaakt in hun korte leventje, nu zoeken we een huisje voor
ze waar ze samen mogen blijven en een goed leven krijgen dat ze verdienen. Wilt
u ze die kans geven?
