Op een
zondagmiddag, na een gigantische regenbui, gingen we zoals gewoonlijk wandelen met onze honden op de wegen rondom
ons dorp.
Een paar
kilometer buiten het dorp, op een klein stuk land met dennenbomen, zagen we een
koffer naast één van de bomen. We gingen kijken wat er in zat en daar was
Pinon, een volwassen kat, een grote (ong. 7kg), met een verloren blik en in shocktoestand,
niet in staat om te bewegen, zo bang was hij. Hij had zelfs niet geprobeerd om
uit de tas te ontsnappen en weg te rennen….
Iemand had hem
uit zijn huis gehaald om hem hier op dit stuk land te laten, om hem gewoon achter
te laten.
Hij had geluk!
Omdat wij hem hadden gevonden en hem op tijd in veiligheid konden brengen!
We hielden hem
in de gaten, praatten tegen hem, raakten hem aan om te kijken of hij okay was
en hij begon te mauwen, hij was erg bang…..maar hij was tenminste uit zijn
shock gekomen!
Hij was in de
steek gelaten en bang, van God en alles verlaten, en hij begreep maar niet dat
zijn familie hem mee had genomen naar het bos en hem zomaar had achtergelaten.
Ze hadden hem uit zijn huis gehaald en hij was nog nooit de straat op gegaan,
hij had alleen de straten gezien vanuit het raam in zijn huis.
Nadat we ons
ervan verzekerd hadden dat hij in orde was, sloten we de mand en hebben we hem
naar een veiliger plek meegenomen, namelijk ons huis. Onderweg naar huis
passeerden we een plein in het dorp en in één van de afvalcontainers hadden ze
al zijn spullen weggegooid. Ze hadden het gewoon in de vuilnis gegooid, zijn
dekentje, zijn kam, zijn voerbak, z’n kattenbak……alles!
Ze hadden hem
gewoon gedumpt en alle spullen die hem toebehoorden erbij.
Hij vraagt
zichzelf af: waarom houden ze niet meer van me? Hij is heel verdrietig. Nu Is
Pinon op zoek naar een thuis waar hij het geluk van een familie kan hervinden.
