Gilbert is een
hond zoals zovelen, klein, een bastaard, anoniem. Je ziet niet direct dat het
geen gewone hond is, dat hij grote ogen heeft, dat hij rustig is met een rust
die echoot, die vraagt om een aai, meer nog dan om een schotel met voer. Als je
niet heel goed kijkt naar hem, iedere dag, kun je niet zien hoe speciaal hij
is. Wie hem kent, kan Gilbert niet vergeten en een hoop mensen hebben hem in
hun hart gesloten want veel van hen kwamen langs de gang van paddock 7 het
laatste anderhalf jaar dat hij daar zit.
Vergeten door
zijn eigenaar, op standby, net als een electrisch apparaat voor thuis, maar met
nog minder waarde.
Vanaf vandaag is
Gilbert vrij, hij is eindelijk klaar voor adoptie en hij heeft nu een familie
nodig die hem die jaren van “niets” doen vergeten en alle verloren tijd weer
goedmaken!
