Gisteren wandelde ik in het veld
en zag de paarden van Bullas. Ze zien er al geweldig uit en zijn al enkele
kilo's zwaarder geworden. Om precies te zijn ze eten een enorme hoeveelheid
wortelen, gras en stro. Er is er een, de kleinste van het stel die je volgt
waar je ook gaat. Tis net een hond. En ik heb gezien hoe sprongen maakte van
geluk. De fretten hebben inmiddels een
nieuw onderkomen. Onze gevederde vrienden doen het ook goed en weten inmiddels
dat tarwe, mais en gras het juiste voer voor ze is. Maar er zijn ook de kleine
dingetjes die me gelukkig maken en ik wil het graag met jullie delen. En het
gevoel dat jullie allemaal achter je pc zitten en meeleven maakt me helemaal
gelukkig. Het zou een beetje belachelijk zijn natuurlijk om maar te schrijven
en te schrijven en er is niemand aan de andere kant van de pc zit om het te
lezen dus ik wil jullie bedanken dat jullie er zijn. Alle foto's die jullie ons
opsturen van de adopteerde honden maken me gelukkig als ik ze zie in hun nieuwe
thuis. Blijf ons alsjeblieft de foto's sturen we genieten hiervan.
Om de kleine eendenkuikens te
zien groeien, zelfs toen mensen ons vertelde dat ze het niet zouden overleven,
ze hebben het gered dank zij onze goede zorgen. Het maakt me gleukkig om in het
veld te wandelen om de dieren daar zo vreedzaam te zien, en ik ben blij met onze
redding van de dieren uit Bullas en ze te zien opbloeien. Ik ben heel blij met
de donaties die we hebben ontvangen dit betekend zoveel voor ons, zoals de
voortzetting van ons werk in de toekomst. Het spijt me dat ik overal geld voor
moet vragen, sommige mensen zeggen me zelfs dat ik niet genoeg om geld vraag. Dat
Scooby heel veel goeds doet en we daar
meer over moeten publiceren. In ieder geval maakt het me gelukkig zelfs als ik zo vaak om geld moet
vragen.
Kusjes, likjes en knuffels van
ons allemaal.
Fermin
