Gisteravond rond
negen uur liep ik buiten bij Scooby toen er een stel uit een auto stapte. Ik
liep naar ze toe om te vragen wat ze wilden en ze vertelden dat ze wilden
kijken…kijken naar wat? Ik zei dat onze openingstijden tot 6 uur waren en toen
vroegen ze me of we een Yorkshire terrier wilden hebben. Natuurlijk was mijn
antwoord dat we niet nog meer honden wilden, maar ik vroeg hen waarom en toen
vertelden ze dat “de hond zijn haar aan het verliezen was op verschillende
plekken” waarna het volgende gesprek plaatsvond.
Fermin: Dus omdat
de hond problemen heeft wil je m bij ons achterlaten, in plaats van het dier
naar de dierenarts brengen?
Zij: we zijn al
bij de dierenarts geweest en die zei dat
we hem maar moesten laten inslapen.
F : Welke
dierenartsenpraktijk ben je geweest want ik kan me niet voorstellen dat er een
dierenarts is die een hond laat inslapen alleen voor een huidprobleem.
Z : We zijn bij
allebei de dierenartsen hier in Medina geweest.
F : Als het mijn
hond zou zijn en mijn dierenarts zegt me zoiets, dan neem ik hem mee naar een
andere dierenarts dus ik raad jullie aan naar een dierenarts in Arevalo te
gaan.
Z : OK, dan nemen
we de hond mee naar Arevalo
F : prima, dan bel ik de dierenarts alvast om te
zeggen dat jullie komen
Z ; Trouwens, we
zouden graag willen weten of de paarden geadopteerd kunnen worden? Voor een paar maanden maar, dan komen we hem
erna terugbrengen.
F : Vooralsnog
niet, we hebben alleen honden en katten ter adoptie.
Conclusie: ze
willen een hond achterlaten vanwege huidproblemen, waarvan ik zeker ben dat ze
hem niet hebben laten behandelen en ze zijn bang dat het besmettelijk is, en
dan willen ze een paard ophalen om de hele lente en zomer op te rijden,
waarschijnlijk in de Encierros, en hem daarna terugbrengen. Dat is de
mentaliteit die we hebben ten opzichte van dieren.
Kusjes en likjes
van ons, Fermin
