Je hebt het al vaak
gehoord in andere verhalen, het gewoonlijke telefoontje over een dier in nood,
en daar gaan we weer, dat is wel een van de dingen die ik goed vind van Scooby;
daar waar een dier in nood is, daar gaan we heen, zonder ons druk te maken over
de afstand of de kosten.
Toen we haar gingen halen
zei de eigenaar domweg dat hij wachtte tot ze vanzelf van honger of dorst zou
sterven, vanwege de crisis waren de subsidies gestopt en was het niet langer
rendabel om ezels te fokken dus ik vrees
dat we er in de toekomst meer zullen moeten ophalen. En het erge was dat de kl****ak van een
eigenaar haar ook nog eens vlak bij het voedsel had vastgeboden maar hij zorgde
er wel voor dat het touw net te kort was
om bij het eten te kunnen.
Het goede is dat de
dierenarts haar al heeft onderzocht en dat ze zover je dat zo kunt zeggen
gezond is, en ze alleen voedsel nodig
heeft en iemand die haar wonden verzorgt, en trek heeft ze zeker dus we denken en hopen dat het snel goed met
haar komt. Een triest gebalk met al mijn
liefde voor dit arme ding die zo heeft geleden door bepaalde mensen. Fermin
