Paarden, paarden, paarden

Ik hou van alle dieren maar het is duidelijk dat ik het ene dier leuker vind dan het andere. Het kan zijn omdat ik vind dat het ene dier meer heeft geleden dan het andere, in ieder geval ben ik gek op galgo's en paarden. Dus nu dat we de faciliteiten hebben zitten we er serieus over te denken om meer paarden en ook andere dieren op te vangen bij Scooby zodat het een echt toevluchtsoord wordt. Maar om dat te realiseren hebben we veel geld nodig om de rekeningen te betalen maar ook omdat we meer mensen moeten aannemen. En vooral voor de dierenartskosten en dat is niet goedkoop.

Op dit moment moeten we 2 ezels, 2 paarden en 2 pony's castreren en natuurlijk moeten ze alle zes worden gechipt. Dit is een kosten plaatje van zo'n 8 a 9-honderd euro en daarom vragen we jullie om ons hiermee te helpen.

Ik vraag jullie om ons te helpen met deze factuur maar ook hebben we een lange termijn plan nodig. We moeten geld inzamelen onder paarden- en ezelmensen maar ook  van mensen die geld willen doneren voor alle dieren anders dan honden en katten. We zijn op zoek naar mensen voor ons team die zich voor deze dieren willen inzetten. Meeste mensen weten dat alle mensen die betrokken zijn bij Scooby besmet zijn met het Scooby virus vwb de honden en katten maar nu zoeken we mensen die besmet worden met het Scooby virus voor alle dieren. We hebben de ruimte en de mogelijkheid wat we nodig hebben is het geld. Laten we met z'n allen op zoek gaan om het te vinden.

Vast heel erg bedankt.

Kusjes, beetjes en liefdevolle knuffels

Fermin

Het mysterieuze hondendraagmandje

Helaas voor Scooby zijn we inmiddels verdrietig genoeg gewend geraakt om zwerfdieren op te halen. Maar ondanks dat blijven we soms verbaast over de moraliteit die sommige mensen aan de dag leggen, zoals de zaak van het mysterieuze hondendraagmandje. Vorige zaterdag bracht de locale politie van Medina del Campo een zwerfhond, maar de manier waarop het hondje was gevonden was vreemd. Rond 9 uur s'morgens rapporteerde een inwoner van Medina del Campo, bij de politie, dat hij een hond in een hondenreismandje had gevonden die bij zijn voordeur was achtergelaten. Toen de agenten arriveerden ook bleek dat de hond geen enkele identificatie had. De eigenaren hadden de hond achtergelaten met een half blikje voer erbij. Het is gewoon te gek voor woorden dat eigenaren zo cynisch kunnen zijn, en de arme hond achter laten met voer en met een label op de draagmand dat zegt "Ik hou van mijn huisdier" dat is gewoon bizar. Hoe kunnen mensen toch zoiets doen. Als ze een probleem hebben met het dier zouden ze op z'n minst toch hun gezicht kunnen laten zien, nu zijn er zo veel vragen, maar ja we kunnen er maar beter niet teveel over na denken. We geven er de voorkeur aan om zo snel mogelijk actie te ondernemen. Voor nu is het zaak om zo snel mogelijk een echte familie te vinden voor dit kleine hondje. En natuurlijk hebben we weer jullie hulp nodig, en opnieuw willen we jullie vast vooruit bedanken.

Nieuws flash

Arme Capéon, een paard die vorig jaar bij ons is gebracht. Het geval is dat hij een infectie heeft aan zijn edele delen en het enige dat hem helpt is als Dani deze enkele keren insmeert met zalf. Het enige dat hem helpt maar meestal verbergt hij hem. In ieder geval hopen we dat dit geen langdurige liefdes verhaal wordt tussen Dani en Campéon ;-)

Canela

Eindelijk brak de dag aan dat mensen in jouw geïnteresseerd waren. Ze vonden geweldig hoe je er uit zag en hoe ontzettend lief je was en ze besloten om je te adopteren. We waren hier allemaal zo blij voor je dat eindelijk voor jouw de dag was aangebroken dat je een huisje vond wat je zo verdiende. Regelmatig vroegen we hoe het met je ging. We hoorde dat je het heel erg moeilijk vond om alleen thuis te blijven, dat was heel zwaar voor je, omdat je zo bang was dat je weer alleen gelaten werd.  Maar je baasjes kwamen iedere keer weer thuis en beetje bij beetje ging het steeds beter met je en verdween de angst dat je baasjes niet meer terug zouden komen.  Maar helaas door persoonlijke omstandigheden konden je baasjes niet meer voor je zorgen en er werd besloten om een ander baasje voor je te zoeken. Een die meer aandacht aan je kon besteden en waar een andere hond zou zijn waar je mee kon spelen en zo'n huisje werd voor je gevonden. Het was weer een verandering voor je, en je begreep er niets van waarom je van de ene naar de andere persoon geschoven werd. Maar je accepteerde het omdat er van je werd gehouden.

We dachten allemaal dat het weer goed met je ging en dat je weer gelukkig was. Je nieuwe familie zei dat je gelukkig was en dat je het naar je zin had met je nieuwe broertje. Maar in een hele korte tijd veranderde dit.  Je nieuwe baasjes besloten om je nieuwe kleine broertje weg te geven aan de eerste de beste geïnteresseerde. En er werd besloten om jouw naar een perrera te doen. Gelukkig kwamen we er achter en hebben alles in zijn werk gezet om je daar weg te halen. Hoe konden die mensen je dit aandoen.

We begrijpen het niet. Wat voor mensen zijn dit die eerst besluiten om een hond een goed leven te geven en even later om hem in een perrera te stoppen. Het meest logische zou zijn om ons te bellen of we zouden willen helpen om het probleem op te lossen, tenslotte is dat was we doen. Schaamden die mensen zich?  Ze zeggen dat ze geen honden meer konden hebben omdat ze gingen verhuizen naar een appartement maar is dat een reden om jullie zomaar weg te doen alsof het niets is....?

Lieve CANELA, weer gaan we opzoek voor je naar een goed huis en we zoeken  net zo lang tot we die voor je hebben gevonden. Waar er van je wordt gehouden en waar je mag blijven voor altijd en eeuwig. Dit beloven we jouw, het is onze plicht om mensen te zoeken voor je waar je nooit meer weg hoeft.  Het spijt ons zo dat we je tekort zijn geschoten en dat je zoveel verdriet hebt gehad. We hopen dat we nu snel voor jouw die persoon vinden die je verdiend, er is je genoeg overkomen, JE MOET NU KRIJGEN WAAR JE RECHT OP HEBT.

Hoe goed en hoe geweldig

We hebben ons net gerealiseerd dat onze Facebook pagina, ja inderdaad de nieuwe, misschien dat je die niet volgt maar dat zou je wel moeten doen omdat op die pagina we alle informatie publiceren van alle Scooby's van de hele wereld. Van Scooby Noord America, Scooby Lowlands, Duitsland, Frankrijk, Italie, Zamora en natuurlijk de moeder van alle Scooby's Scooby Medina. En ik zal jullie vertellen, er is iets heel interessants aan het gebeuren en dat is dat ook de Galgero's ons op facebook volgen. En ik denk niet dat dat is omdat ze alles volgen over galgo's op facebook wat wordt gepubliceerd maar echt onze pagina. En het grappige is dat ze proberen om me te overtuigen dat galgero's goeie mensen zijn. En inderdaad geloof ik zeker dat er ook goeie galgero's zijn daarom hebben we ook een overeenkomst gesloten met ze. Maar ik ben er ook van overtuigt dat er een heleboel hele slechte galgero's zijn en zij zijn het waardoor ze allemaal een slechte naam krijgen. Maar ook de goede galgero's zijn schuldig. Jazeker zijn jullie schuldig als jullie getuigen zijn van een ander die zijn honden slecht gehandeld en jullie laten dit gewoon gebeuren. Dan moeten jullie niet ons de schuld geven dat we jullie over een kam scheren daarvoor moeten jullie bij je collega's zijn. Zij zijn degene die de honden slecht behandelen, wij laten alleen aan de wereld zien wat er gebeurd en beschuldig ons ook niet dat we gewoon een bedrijf zijn want dat zijn we niet. Iemand kan jullie gezegd hebben dat de aanval de beste verdediging is maar dat zien jullie toch verkeerd. De beste verdediging is samenwerken met een dieren welzijnsorganisatie en afrekenen met de mishandelaars. Ik wens jullie veel geluk en succes met jullie verandering van mentaliteit. Zolang het voor jullie niet mogelijk is om je inprenting te veranderen in relatie tot dieren zal het niet mogelijk zijn om vrienden te worden, Fermin

Tussen twee haakjes kijk op facebook bij Sociedad Protectora de Animales Scooby

Het verhaal van Ned & Carmen

Onze vriend en compagnon Carmen is het hoofdkarakter in een van de verdrietigste verhalen van Scooby van de laatste tijd. Een van de meest trieste maar tegelijkertijd een van de meest hoopvolle. Zij en Ned (voorheen ‘Rufo’) zijn de hoofdrolspelers in een verhaal van liefde, moed, respect en de mogelijkheid om ellende te overwinnen.  Carmen heeft ons een brief geschreven waarin ze ons verteld over Ned. Na deze gelezen te hebben denken we dat er niemand is die het verhaal van haar leven beter kan vertellen. We hopen dat het jou net zo raakt als dat het ons geraakt heeft en dat het ons leert om mensen als Carmen, met een groot en warm hart, te waarderen. Carmen, we danken jou voor alles wat je hebt gedaan voor ons en de dieren en we zijn er zeker van dat Ned je altijd zijn hart meedraagt, net als wij.

“  ‘Ned’ is geboren rond July 2013 in een bed van hooi met meerdere puppies, in een klein plaatsje genaamd Carbajales de Alba in de provincie Zamora, Spanje. Van het nest puppies overleefde er maar 2.

Zijn moeder was een jachthond, achter gelaten en waarschijnlijk mishandeld, want ze kwam nooit dichter dan 50 meter in de buurt van iemand, ook niet als iemand met eten en water kwam. Dat gedrag leerde ze haar puppies ook aan, vandaar dat Ned opgroeide met weinig vertrouwen in mensen. Mensen keken tegen haar op vanwege intelligentie (net als Ned), haar toewijding, kracht en offers om haar kleintjes vooruit te krijgen. Het was prachtig om ze samen te zien, om te zien hoe ze ze naar het dorp meenam in de zoektocht naar eten en hoe ze samen speelde. Totdat ze weer zwanger raakte en iemand besloot de opvang te bellen.

Het ophalen was moeilijk en niet leuk. Ned ontsnapte maar zag alles wat er gebeurde. De dagen erna kwam hij terug naar de plek waar ze zijn moeder en zus meenamen, alleen, bang en blaffend, wegduikend als iemand langskwam. Hij was verloren en hij had niets of niemand.

In deze moeilijke situatie besloot ik om in de perioden dat ik in het dorp was met hem te gaan werken om te proberen hem weer onder de mensen te krijgen met behulp van mij hond (ook geadopteerd, oud en uitzonderlijk, die ook mishandeld was). Ik besloot hem een naam te geven waarop hij kon reageren maar wat mensen en kinderen waren mij voor: RUFO.

Dag na dag verzorgde ik hem en sprak ik tegen mijn hond voor hem (Ned observeerd en is heel slim) en later maakte ik  lange wandelingen (waarbij hij ons gezelschap hield). Hij was gek op mijn hond, die hij als steunpunt en referentiepunt zag, en beloonde hem met veel liefde. Ook als ik er niet was bleef hij bij hem en hij begon zijn gedrag te kopieren, totdat hij me op een dag vertrouwde. Op een bepaald moment kon ik hem zelf aanraken (na tijden lang proberen) en begon hij me knuffels te geven. Hij hield er van om lange wandelingen te maken en vooral om op de velden achter vogels aan te gaan (hij is heel snel!). Hij speelde met andere honden en ook met mij, hij probeerde vodjes van me te stelen. Omdat hij heel slim is begon hij naar me te zoeken op plekken waar we elkaar zagen, hij herkende auto’s, maar hij ging nooit in afgesloten ruimtes, zeker niet ruimtes met een deur (hij zal herinnerd hebben hoe ze zijn moeder weggehaald hebben).  

Vanwege persoonlijke problemen kon ik niet langer in het dorp verblijven of voor hem zorgen. Dit was het moment om een nieuw baasje voor hem te zoeken, want het leek alsof hij meer om mij gaf dan om mijn hond. Ik weet niet of ik het juiste heb gedaan maar ik weet wel dat ik niet dacht dat het zo veel pijn zou doen om afscheid van hem te nemen. Ik denk iedere dag aan hem.”

Dit is het verhaal van Carmen en ze houdt zich nog steeds heel veel bezig met Ned’s lot, voor hem zorgen en hopen dat hij een nieuw huis vindt. Nu is het ook tijd voor jou om een keuze te maken en ons te helpen een familie te vinden voor Ned, wat hij zo verdient. Wij en Carmen zouden je heel erg dankbaar zijn. En jij, Carmen, jij hebt al heel veel gedaan voor Ned, voel je niet schuldig. Er zijn situaties in het leven waar we geen invloed op hebben en die we niet kunnen veranderen, we kunnen wel proberen ze zo makkelijk mogelijk te maken. Bedankt voor al je inzet, zorg, en vertrouwen in ons.

Ned heeft al zijn liefdevolle en eigen mandje gevonden in Amerika en hij doet het geweldig daar. Hij gaat met sprongen vooruit zodat hij gauw een  gelukkige hond zal worden.