Een muur voor de vrouwen

Pas geleden hadden we het erover dat er te weinig vrijwilligers naar Scooby komen gedurende de koude maanden van november tot februari en Fermin vroeg zich af wat we konden doen om het voor hen aangenamer te maken. Omdat ik zelf een vrouw ben en regelmatig bij Scooby ben geweest in januari, vertelde ik dat het voor mij altijd een uitdaging was om door de kou naar de badkamer te gaan en me daar uit te kleden in de ijskoude ruimte om een (hoognodige) douche te kunnen nemen. En een nog grotere uitdaging om er  dan weer uit te stappen,   uit de warme stoom vanachter het douchegordijn  ;-)  En dat onze badkamer veel te groot is om binnen een korte tijd te verwarmen zodat het aangenaam is om er te zijn. Een oplossing was snel gevonden; een muur om het toilet, de douche en de wastafel te scheiden.  De volgende dag vroeg Fermin de werklui om er mee te beginnen en nu is het al klaar. Een man van zijn woord!

Zo zie je maar, we zorgen niet alleen voor onze dieren maar ook voor de mensen die voor hen zorgen!

Kijk maar!

Een dialoog tussen honden

Ik wil je graag vertellen over een van de gebruikelijke dialogen tussen honden in onze opvang.

Juan.- Hey Andrés, je ziet er verschrikkelijk uit.

Andrés.- Nou, zie jij er zelf niet verschrikkelijk uit?

Juan.- nee, jij bent het slechtst af hier, je bent een reu, gemengd ras, zwart en binnenkort halen ze je ballen weg. 

Andrés.-  Maar jij bent zelf een reu van gemengd ras, en het geeft niks dat je ballen eraf worden gehaald, ze hebben me verteld dat degene die het doet, goed werk levert en het doet helemaal geen pijn.

Juan.- Of het nu pijn doet of niet, dat is een manier van spreken, maar jouw probleem is, dat je ook nog zwart bent en een kleine ontsnappingsexpert, het is jouw lot om je dagen te eindigen in de oude-van-dagen-kennel zonder een echt thuis gekend te hebben.

Andrés.- Juan, je moet niet zo tegen me praten, je maakt me helemaal depressief. Ik ben hier veel beter af dan toen ik nog door de straten zwierf. Maar ik zou best wel een baasje willen hebben en wat gezelschap, maar niet zoveel gezelschap als dat we hier hebben. 

Juan.- De waarheid is dat ik die mensen niet begrijp,het is niet onze schuld dat we van gemengd ras zijn, alhoewel, ik heb gehoord dat ook de greyhoundreuen problemen hebben, helemaal als ze net zo zwart zijn als jij.

Andrés. – Wat kunnen we doen? Ik hoop dat ik hier op een dag weg kan, dat ik kan rennen, dat ik mijn wandelingen krijg en een mens die lekker over mijn buik wrijft.

Juan.- Ik denk dat wat wij moeten doen, is nog harder huilen dan de rest hier, tenslotte is het niet onze schuld dat we geboren zijn, maar de verantwoordelijkheid van de mens die onze moeder niet heeft gesteriliseerd. Dat is in de eerste plaats de reden waarom wij op deze wereld kwamen.

Andrés .- Dat is een goed idee, laten we meteen beginnen, Lola, Pepe, Matilde doen met ons mee, wij zorgen ervoor dat we gehoord worden.

Dit is waarom ongeveer drie keer per dag al onze opvanghonden beginnen te huilen. Weet je wat ze zeggen? Het is gewoon een hondendialoog.

Fermín

Weer op bezoek bij Scooby

Een kleine groep Engelse vrijwilligers is net teruggekeerd van de Scooby shelter, in Medina del Campo. We deden onze normale klusjes van schoonmaken, voederen, het verzorgen van de zieke en bange honden, het troosten van de getraumatiseerden en het socialiseren van de verlaten puppies in de shelter, evenals het bemoedigen van de brutale en de speelse honden. Verscheidenen van ons hebben blauwe plekken op plaatsen die we niet kunnen noemen en hebben genoeg van het schoonmaken met afgekauwde dweilstokken.

We zijn de vrienden van een van de vrijwilligers dankbaar, die geld doneerden voor een voorraad Manuka honing, de “helende honing”. We hebben verschillende potten meegenomen en gingen aan het werk om de verwondingen van sommige bewoners te verzorgen. Een heel groot dankjewel voor de donors, dit werd enorm gewaardeerd.

Tussen de bewoners, zagen we twee greyhounds met Engelse oormerken. Hoe waren zij terecht gekomen in de Scooby shelter? De oortatoeages waren maar gedeeltelijk leesbaar. We konden het eerste gedeelte van de tattoo via internet opsporen, waardoor we ontdekten dat de arme greyhounds verkocht moeten zijn aan een Spaanse eigenaar en daarna officeel overgedragen, waarna ze uiteindelijk door Scooby zijn opgenomen. Het is zo verdrietig en frustrerend dat door het overmatig fokken in de greyhoundindustrie, deze lieve en gevoelige dieren uiteindelijk in de steek worden gelaten. Scooby doet haar uiterste best om een liefhebbend thuis te vinden binnen haar netwerk.

Tochtstrip voor poppenhuis achtergelaten in Medina

Afgelopen zondag kreeg Fermin een telefoontje uit Medina, dat er een puppy was gevonden, en hij ging er natuurlijk direct heen om het beestje op te halen. Het kleine meisje was heel grappig om te zien, de verhouding van lichaamslengte en pootlengte klopte niet helemaal en dat zag er schattig uit.

Hoe kan iemand zo’n klein beestje hongerig achterlaten in de regen en de kou als het heel erg duidelijk is dat ze het nooit zal overleven

Dat waren Fermin’s woorden toen hij met haar op de arm terug kwam door het hek. Maar, ze moet vast een beschermengel hebben, die eerst zorgde dat ze bij ons kwam en nu er ook al voor zorgt dat er mensen compleet verliefd op haar zijn geworden en nu op haar wachten tot ze naar haar nieuwe thuis kan afreizen!

Platon - Verlaten, mager, gered

Afgelopen week kregen we 1 van de bekende telefoontjes uit Salamanca. Er was een zwervende Mastin, dus we gingen op pad voor de 2,5 uur durende rit naar het uiterste eind van de Salamanca regio.  En hier is hij, een prachtige jonge vent, waarschijnlijk niet ouder dan 2 jaar , veel te mager en nu veilig bij Scooby.

Nilcelio gaf hem een enorme bak met voer en ook wat droogvoer en die arme jongen had zooo’n honger. Alhoewel ik maar een kort poosje bij hem ben geweest, stond hij al bij het hek toen ik wegging, alsof hij me wilde vragen om wat langer te blijven voor nog meer knuffels. Iets wat hij waarschijnlijk niet kende, maar wat hij wel heel fijn vond!

De volgende dag verwelkomde hij me met een kwispelende start alsof we oude vrienden waren. Ik weet zeker dat hij een geweldig huisdier zal zijn en  het zou fantastisch zijn als hij meer en meer en meer knuffels zou krijgen!

Laszlo en Melly met Filmpjes

LASZLO: http://www.youtube.com/watch?v=cuLXuw2WBVw

Melly: http://www.youtube.com/watch?v=2uW36YZ97Rs

WANDELING

Afgelopen zondag de 28ste oktober, hebben we de zesde wandeling met galgos georganiseerd en we vulden de straten van Valladolid met onze honden van Scooby, vergezeld door veel mensen met hun eigen huisdieren. Vanaf deze plek willen wij hen danken voor hun steun op deze dag. Het doel van de wandeling is de mensen bewust te maken van het feit dat er nog steeds veel afgedankte en mishandelde dieren bij Scooby zitten, wachtend om geadopteerd te worden zodat ze in een thuis kunnen wonen waar er van ze gehouden wordt door hun nieuwe baasjes.