4/30/2012

Van heel verdrietig naar heel blij....


Sommigen zullen zich Oli nog kunnen herinneren van onze website.

 
Hij kwam in september 2008 bij Scooby. Hij was klein, verlegen en niet erg sociaal. Zijn adoptiekansen waren erg klein en we hebben van alles geprobeerd om hem te promoten maar al snel verloor hij zijn interesse in het leven. Hij zat maar in de houten hondenhuisjes en had nergens meer zin in.. behalve in eten!. Zoals je kunt zien was het een soort passie voor hem. Hij was een van de meest trieste honden in de opvang voor wat betreft sociaal contact, maar hij was tevreden zolang hij kon eten.


In februari van 2010, Eva uit Canada en Barbara van 11th Hour Rescue kwamen op bezoek bij Scooby. Eva had een lijst van honden die hier al lang waren en liet ze aan Barbara zien. Barbara was een jarenlange vriend van Scooby en nam altijd honden onder haar hoede die de minste kans hadden op adoptie. En toen ze Oli zag, wist ze dat hij een van die honden was.

Hij werd gereserveerd en de voorbereidingen werden gemaakt om hem in september over te laten komen. En hoewel dat nog een eind weg was, zeker omdat hij er al sinds 2008 zat, het was de moeite van het wachten waard.

Hij woont nu bij Liza Tivvy, de dochter van wijlen Elizabeth Taylor!

En dit is Liza’s verhaal hoe Oli in haar leven kwam.

Het was echt een toevalstreffer.. ik ging naar de adoptie-kliniek met een vriend die een hond zocht. Zelf had ik net afscheid moeten nemen van mijn oude vriend Buster, de laatste hond van een opvang die jaren daarvoor gesloten was. Een paar minuten met Oli in die kliniek en ik wist al dat ik weer drie honden zou hebben. Toen Barb en Chris hem naar mijn huis brachten om de rest van de groep te ontmoeten, was het alsof hij er altijd al was geweest, de andere honden accepteerden hem gelijk. En sindsdien heeft hij echt zijn draai gevonden. Hij doet helemaal met met de routine van taken op de boerderij, met de paarden, de ezels etc.. zelfs met de katten waar hij vreselijk bang voor was in het begin. 

We maken wandelingen ( los van de riem nu) elke dag in het bos en dat is een van zijn favoriete uitjes, zo atletisch en energiek als hij is. Hopelijk heeft hij zijn les geleerd over egels, maar dat is hem wel pijnlijk duidelijk geworden tijdens een van onze eerste wandelingen los van de riem. Ik geloof dat het de eerste keer was dat hij met egels in aanraking kwam, misschien hebben ze die niet in Spanje?!

Aangezien hij al ongeveer 7 jaar oud is, zal ik de weinige jaren die we samen hebben koesteren en ik ben dankbaar dat het lot ervoor gezorgd heeft dat onze wegen elkaar gekruist hebben.

Affijn, ik geloof dat jullie de paar foto’s van Barbara hebben ontvangen maar als je er meer wilt, laat het me weten. Dank je wel voor alles wat jullie doen,

Liz
a

Dank je wel Barbara dat je je altijd ontfermt over de underdog, and dank je wel Liza dat je je huis en je hart voor Oli hebt geopend. Van een van de meest trieste honden is hij een van de gelukkigste honden in de wereld geworden!











Paasbezoek bij Scooby

Lieve allemaal,
Misschien vindt u het leuk om een aantal foto‘s te zien van het bezoek van de Greyhound Compassion-vrijwilliger bij de Scooby shelter in medina del Campo.

Gedurende ons verblijf hebben we tijd besteed aan het verzorgen van de nerveuze en verlegen honden, om ze te helpen hun vertrouwen weer te vinden in mensen, een hele waardvolle klus. We hadden een professionele aannemer in onze groep die (ondanks de sneeuw, hagel en regen in de eerste dagen) het voor elkaar kreeg om een fundering en muren te bouwen voor twee grote kennelblokken, met als hoogtepunt zonnebrand op de laatste twee dagen! We zijn uren bezig geweest met het bereiden van voer voor de shelterbewoners en het schoonmaken van hun verblijven. We hebben ook meegewerkt aan een mega-voorjaarsschoonmaak van het voorraadopslag en de ruimte voor de wasmachines. Wat een prestatie toen het klaar was! We hebben ook de buitenkant van de kliniek geschilderd. Het vaste Scooby-team heeft dagelijks zoveel werk te verzetten met het schoonmaken van de kennels en het voeren van alle dieren, dat ze amper tijd hebben om ruimtes zoals de opslagplaats schoon te maken. Hopelijk hebben we kunnen helpen door hun deze grotere taken uit handen te nemen.



Er woonden op dat moment veel galgo‘s bij Scooby en we vonden  het fijn om te horen dat de Scoobybus 20 van hen naar Frankrijk zou brengen om bij hun families geplaatst te worden. Het is zulk goed nieuws dat galgo‘s een echt thuis zullen krijgen.

Heel veel dank aan iedereen die aanwezig was tijdens dit verblijf, voor jullie bijdragen aan de shelter en ook aan de donors en fondsenwervers van Greyhound Compassion die onze voortdurende steun aan de shelter mogelijk maken.

Greyhound Compassion

4/24/2012

Micky, de oude charmeur…

Micky is ons Aprilmodel in de Scooby kalender (ja, ook ik werd door zijn charme en zijn schoonheid ingepakt J ) en zijn baasje was zo lief ons een update over hem te sturen, die wij graag met jullie wilden delen.


Bijna twee jaar geleden is het alweer dat ik drie maanden bij Scooby verbleef, en ik Micky mocht leren kennen.
Er is geen medewerker of vrijwilliger die vaak bij Scooby komt, die niet wist wie Micky was.
De knapste hondenkerel uit Paddock 2. Je kon ook moeilijk om hem heen kijken. Micky is een galgo kruising en viel tussen al die galgo’s meteen op, niet in het minst omdat ie met kop en schouders boven iedereen uitstak. Deze beminnelijke knul wachtte altijd vrolijk bij de poort en begroette iedereen die zijn paddock binnenkwam meteen en volgde hen op de voet. Hij kon het niet laten en wanneer je niet oplette kreeg je een enthousiaste poot in je gezicht. Deze grote knul vindt het leuk tegen mensen op te springen en vaak schrok je als je opeens oog in oog met Micky stond.

Voordat ik naar Scooby ging zei mijn vriend nog: „Breng vooral niet nog een hond mee terug“, omdat we er thuis al twee hadden zitten.
Maar mijn besluit stond vast. Al op de derde dag staat in het Scoobydagboek, dat ik elke dag bijhield, vastgelegd: „Als er al iemand meekomt, dan wordt het Micky.“

Ik kan niet precies zeggen wat het was, maar hij was me van meet af aan sympatiek door zijn licht onhandige, beminnelijke en bijna maffe manier van doen.

Toen ik hoorde hoe lang hij al bij Scooby zat, kon ik niet begrijpen waarom. Zo een mooie hond als Micky heb ik zelden gezien.

Vaak bleef ik hangen in mijn lievelingspaddock nummer 2.

Op een van die dagen kreeg ik een vlaag van heimwee en ging weer eens naar binnen in Paddock 2, en Micky volgde me op de voet. Hij scheen aan te voelen dat ik treurig gestemd was en legde zijn poten op mijn schoot om me op te monteren. Op dat moment stond het voor mij vast. Micky mocht met mij naar huis komen.

Nu begeleidt hij mij al bijna 2 jaar en ik ben dolgelukkig dat ik destijds de juiste beslissing heb genomen. Oke, soms vergt hij wel wat energie, maar iedereen, echt iedereen is dol op Micky. Er is nauwelijks iemand te vinden die zijn charme kan weerstaan. Voortdurend worden we op straat aangeklampt, zelfs fietsen worden gestopt, wat een prachtige hond is dat, wat voor ras is dat dan nu weer, mogen we hem aaien? Maar natuurlijk kun je Micky aaien. Hij is een van de knuffeligste honden die ik ooit ben tegengekomen. Soms is het zelfs bijna pijnlijk hoe hij zich bij iedereen ertussen dringt om een knuffel te krijgen. Hij geeft braaf pootjes en kwispelt vrolijk en als je dan ‚hop‘ zegt, weet hij, dat hij net als vroeger nog eens omhoog mag springen. Dat hebben we hem namelijk helaas moeten afleren, omdat hij aanvankelijk op straat zelfs wildvreemde mensen dolenthousiast besprong.


Ivonne



Geliefd is ook zijn ‚rooooo‘. Maakt niet uit in welke situatie, of hij blij is, speelt of iets heeft uitgehaald en ons sussen wil. Dan klinkt er altijd een harde, lange jank, die zich als een ‚rooooooo‘ aanhoort. Hij weet precies hoe hij ons daarmee om zijn pootje kan winden en alle mensen die ons kennen, staan erop zijn ‚roooooo‘ te horen voor ze verder gaan.

Micky, de oude charmeur…

Ik kan iedereen aanbevelen ook eens naar de mixhondjes bij Scooby  te kijken. Velen van hen wachten al jaren op een geweldig eigen thuis en doen in niets onder voor hun rasechte galgovrienden. 

4/18/2012

Lief klein dikkertje

Alweer een dag voorbij en lig ik hier in mijn mand in de hoek en sluit ik mijn ogen in de hoop dat mijn dromen werkelijkheid worden.  3 Jaar geleden kwam ik bij Scooby Zamora, uit een andere opvang,  waar ik als puppy gedumpt was. Ik ben een beetje de tel kwijt van het aantal dagen dat ik hier al zit, in de steek gelaten. Ik kan me niet eens herinneren dat ik ooit een thuis heb gehad. De jaren gaan zo maar voorbij en met elke minuut lijkt mijn droom verder weg dan ooit. 
Ik heb hier veel vrienden voorbij zien komen, sommige zijn naar de hemel gegaan,  en hun leven ging beetje bij beetje voorbij zonder dat ze nog de energie hadden om ervoor te gaan. Ze gingen zonder ooit een thuis gekend te hebben en werden langzaam oud, in de steek gelaten,  zoals ik.
Ik ben bang dat de geschiedenis zich zal herhalen, ik ben bang dat ik mijn laatste momenten alleen zal moeten doorbrengen, in eenzaamheid, daar ben ik het meest bang voor.
Ik vraag alleen om een thuis om mijn laatste jaren door te kunnen brengen, zodat ik ze kan laten zien dat ik nog een jong hart heb, vol liefde, maar ik ben bang dat niemand me zal kiezen. Ik ben niet mooi, ik ben niet jong, ik ben niet atletisch, ik ben geen lief klein puppy. Ik ben al een oudere dikkere dame die het liefst een beetje in de zon ligt, dromend van aandacht en zorg  een van de meest universele dingen die betekenen dat iemand vertrouwen in me heeft. En dat is wat ik wil, vertrouwen kunnen hebben in iemand.
P.s.  ik zal nooit de hoop verliezen een thuis te vinden, zelfs in mijn laatste momenten zal ik nog de illusie blijven houden op liefde. Voor jou, mijn nieuwe baasje, ik zal altijd op je blijven wachten.
Gordita
Klein lief, angstig en dapper meisje, wiens leven niet belangrijk was voor degene die je in de steek heeft gelaten,  je ogen en je lijfje zijn klein maar ze verbergen iets heel groots van binnen:  EEN HART, EMOTIE EN EEN WIL OM TE LEVEN.
Help ons Gordita te helpen!


PROTECTORA DE ANIMALES “SCOOBY ZAMORA” ( Tlf; 678 198 376)

4/16/2012

Pal, een van de vele verlaten honden


De kleine Pal was in de steek gelaten in de provincie Salamanca en liep sinds oktober te dwalen over straat, in de kou, hongerig en bang en in de steek gelaten door alle mensen die niet eens aandacht aan hem wilden besteden.

Hij schooierde zijn kostje bij elkaar van vuilnis of het kleine beetje wat sommige mensen voor hem achterlieten.
Iedere dag lag hij opgerold te wachten bij de ingang van een bank. We denken dat hij daar achter is gelaten en lag te wachten op zijn “baasje” om hem op te halen en mee te nemen, dat hij hoopte dat alles een vergissing was, dat het gewoon een foutje was dat ze hem waren vergeten en dat ze terug zouden komen om hem te halen. Hij wachtte elke dag daar bij de deur tot de persoon die hem liefde had gegeven en voor hem gezorgd had, terug zou komen en een einde aan deze nachtmerrie zou maken.

Hij werd af en toe geschopt, mensen letten niet op hem en stonden soms op z’n poten, hij werd uitgescholden, hij bleef trouw wachten tot zijn baasje hem zou komen ophalen.  Maar op een dag veranderde zijn lot. Iemand zag hem en aarzelde geen moment om hem aan de riem te doen en hem mee naar huis te nemen, en daarna belde die ons om de kleine knul op te halen.

En nu is hij onderdeel van onze groep honden, van de honden die een thuis zoeken. Het is een schattige kleine knul, erg knuffelig en altijd in voor een aai en iemand die hem begrijpt. Hij kan prima overweg met andere honden en gedraagt zich voorbeeldig.

Wil je Pal helpen zijn verleden te vergeten? Geeft hem een kans en adopteer hem!
.



4/14/2012

Scoobydag 2012

Beste Dierenvrienden,

Zondag 24 juni wordt de tweede Scoobydag georganiseerd, waarvoor jullie nu officieel uitgenodigd zijn! Dit jaar beloofd nog drukker en gezelliger te worden dan vorig jaar!
Voor degene die de Scoobydag nog niet kennen: dit is een gezellige bijeenkomst waar zowel baas als hond welkom zijn. Tijdens deze dag worden verschillende activiteiten georganiseerd, onder andere een heerlijke wandeling in de Soester Duinen, spanning opzoeken door een gokje te wagen in het Rad van Avontuur, de mogelijkheid om je hond te laten keuren tijdens de HPK (Honden Periodieke Keuring) en je wordt voorgesteld aan de liefste Scoobyhondjes die al veel te lang op een nieuw baasje wachten.

Naast al deze activiteiten zijn dit jaar weer leuke stands te verwachten, onder andere de Scooby Shop, May’s Halsbanden en Galgolicious. Je kunt met je hond op de foto en alsof dat nog niet genoeg is, kan je hond (mits sociaal) zich samen met de andere honden heerlijk uitleven in de binnenbak. Kortom, een dag die je niet mag missen.

Dit gezellige evenement gaat wederom plaatsvinden op manege ‘Nieuw Eldorado’ aan de Bosstraat 81 in Soest (we hebben dit jaar meer ruimte tot onze beschikking dan vorige keer). Jullie zijn hier van harte welkom vanaf 11.00 tot 17.00 uur. Routebeschrijving: www.nieuweldorado.nl/manege/Route/27/
Leden van het bestuur van Scooby zullen op deze dag aanwezig zijn, maar natuurlijk kom je ook elkaar weer eens tegen, zie je geadopteerde honden terug, leer je Scooby (beter) kennen en is het een leuke dag voor hond en baas!

Tot 24 juni!

Scoobyteam Holland


Rex – Een allemansvriend op zoek naar zijn eigen thuis

Onze geweldige Rex werd door ons opgepikt op een verlaten boerderij in de heuvels van Salamanca.
Van meet af aan veroverde hij bij Scooby alle harten omdat hij zo’n zachtaardige en rustige jonge knul is.  Hij is erg slim, lief met mensen, met reuen en teefjes, grote honden, kleine honden, zelfs met de katten bij het kantoor kan hij prima overweg. Spaanse mensen kwamen, deelden onze mening en adopteerden hem. 
Maar zijn geluk was van korte duur, enkele dagen later werd hij teruggebracht naar Scooby omdat hij een aanval had gehad.
Hij had opnieuw een aanval toen hij terug bij ons was en volgens de dierenartsen van de Universiteit van Zaragoza is het epilepsie. Op het moment zijn we nog bezig uit te vinden hoe vaak hij zo’n aanval krijgt, als het zelden voorkomt is er wellicht geen medicatie nodig maar als het regelmatig voorkomt zal hij goed aangepaste medicatie moeten krijgen, dit is echter heel lastig te realiseren binnen een asiel – vandaar dat we op zoek zijn naar een liefdevol thuis voor deze geweldige hond. 



Hier zijn 2 video’s met Rex. In de eerste kun je zien dat hij al goed is met lopen aan de riem, zonder enige training, en in de tweede kun je zien dat hij verder een heel gewone jonge hond is die graag speelt en plezier maakt.  .



Als je denkt dat jij degene bent die nog meer vreugde in zijn leven kunt brengen door hem een liefdevol thuis te bieden, neem dan alsjeblieft contact met ons op!


4/12/2012

Giny

Dit is Giny, a heel lief en prachtig galgomix meisje, dat Scooby heeft kunnen redden van het asiel waar ze gebracht was door haar eigenaren, en waar ze binnen een paar dagen zou zijn gedood, nog geen 7 maanden oud. Dit scheen de eigenaren niet te deren, zij wilden haar niet meer en het maakte hen niet zoveel uit wat er met haar zou gebeuren.
Ze heeft de pech dat ze geen galgo is maar een mix met een ander ras en dat maakt het juist moeilijker om een thuis voor haar te vinden.
Maar Giny verdient het zo om haar eigen familie te vinden. Na haar slechte start in het leven is ze de hoop nog niet verloren en ze blijft een lief blij meisje.
Ze is gek op spelen en houdt van alle honden, of ze nu klein of groot zijn, ze is altijd blij ze te zien en met ze te spelen. En ze loopt ook nog eens prima aan de riem.
Ze zit nu 5 maanden bij Scooby en het wordt tijd dat ze haar eigen familie vindt, zodat ze nog meer van haar jeugd kan genieten, met mensen die van haar houden en haar het leven geven dat elke jonge hond verdient, om een gezonde en blije hond te worden met een lang leven voor zich.  Maak haar blij…en adopteer haar!


4/08/2012

Sneeuw in Medina

Na 2 weken zonneschijn en mooie en zelfs enkele erg warme namiddagen hier in Medina, werden we op een ochtend ineens verrast met een door sneeuw bedekt Scooby. Opstarten met het werk onderwijl  het volop sneeuwde. 6 April Spanje, Medina del Campo!
Op dit moment zijn er veel vrijwilligers present die ons helpen. Diversen komen uit Nederland en Engeland, zij varen er redelijk wel bij, zij weten immers niet beterJ


4/03/2012

Een zaterdag bij Scooby


Een zaterdag bij Scooby en alweer een van vele zaterdagen dat ik me blij voel terwijl ik voor onze dieren bij Scooby zorg, ik verwen ze, ik was ze, ik geef ze lekkers enz.

Op een gegeven moment was ik helemaal blij toen er ineens mensen kwamen om een adoptiehond te zoeken en verliefd werden op een galgo. “Wat fijn!”, dacht ik, “alweer een hond die een thuis heeft gevonden!”

Maar deze blijdschap verdween al snel toen ik twee mensen zag aankomen met Toby, een speelse en super aanhankelijke hond van net 1 jaar oud. Zijn “eigenaar” gaf ons een kort excuus waarom hij hem kwijt wilde en liet hem achter in de opvang. Terwijl ze verdwenen, hield Toby niet op met huilen, alsof hij wilde zeggen: “Waarom laat je me hier achter? Wat heb ik verkeerd gedaan? Kom alsjeblieft terug, ik zal heel gehoorzaam zijn!” Maar ze kwamen niet terug, noch draaiden ze zich om voor een laatste blik op hem. Ze namen niet eens afscheid van hem – lieten hem achter op een plaats die hij niet kende, bij mensen die vreemden voor hem waren.

 Nu zoekt hij een thuis waar er van hem wordt gehouden, waar voor hem wordt gezorgd en waar hij nooit meer in de steek wordt gelaten. Wil jij dit aan hem geven?